Jaime Sabines Biografie, stijl, werken en zinnen

Jaime Sabines Gutiérrez (1926-1999) Hij was een Mexicaanse schrijver, dichter en politiek. Zijn poëtische werk werd ontwikkeld in relatie tot zijn realiteit, het vinden van inspiratie op gemeenschappelijke sociale plaatsen.

Het werk van Sabines werd gekenmerkt door een eenvoudige taal te hebben, gemakkelijk te begrijpen. De expressiviteit in zijn geschriften was natuurlijk en spontaan, een kwaliteit die hem in staat stelde een soort nabijheid met de lezer te behouden. Bovendien was zijn poëzie echt, bijna altijd gekoppeld aan het dagelijkse leven.

Agustín Yáñez, die een leraar van Sabines was bij Unam. Bron: Salvador ALC [CC BY-SA 3.0], via Wikimedia Commons

De literatuur van de Mexicaanse auteur was niet gekoppeld aan een huidige of beweging, waardoor hij kon creëren van wat hij echt voelde. Het grootste deel van zijn werk probeerde liefde en hartzeer, waar geringheid, humor en tederheid frequente aspecten waren.

[TOC]

Biografie

Geboorte en familie

Jaime Sabines werd geboren op 25 maart 1926 in Tuxtla Gutiérrez, Chiapas. Ik kwam uit een gekweekte familie, gekoppeld aan de geschiedenis en politiek van Mexico. Zijn ouders waren Julio Sabines, van Libanese afkomst, en Luz Gutiérrez, Mexicana. Hij was geweldig kleinzoon van het leger en heerser Joaquín Gutiérrez. Hij had twee broers: Juan en Jorge.

Sabines Opleiding

Van jongs af aan ontving Jaime Sabines van zijn vader de leer van de literatuur. Zijn eerste jaren van training waren in zijn geboortestad, daarna ging hij naar het Institute of Sciences and Arts of Chiapas. Aan het einde van die fase ging hij naar Mexico -stad.

In 1945, toen hij negentien jaar oud was, begonnen Sabines lessen aan de National School of Medicine. Na drie jaar trok hij zich echter terug om de Spaanse taal- en literatuurcarrière te bestuderen aan de National Autonomous University of Mexico, die niet eindigde. Er was een student van de gerenommeerde romanschrijver Agustín Yáñez.

Nogmaals in Chiapas

Tussen 1949 en 1951 publiceerden Sabines twee titels: Horaal En Het signaal. In 1952 werd hij gedwongen zijn studie te verlaten omdat zijn vader een ongeluk had, dus keerde hij terug naar Chiapas. In die periode maakte hij zich aan de politiek, ging door met schrijven en werkte hij als verkoper in de winkel van zijn broer Juan.

Priveleven

Standbeeld van Joaquín Miguel Gutiérrez Canales, overgrootvader van Sabines, op de Paseo de la Reforma. Bron: Sarumo74 [CC door 3.0], via Wikimedia Commons

Kort na teruggekeerd naar Chiapas, ontmoetten Jaime Sabines elkaar in 1953 die de liefde en de metgezel van zijn leven was: Josefa Rodríguez Zabadúa. Met "Chepita", zoals liefdevol bij de bijnaam zijn vrouw, had hij vier kinderen: Julio, Julieta, Judith en Jasmine.

Gericht op zijn literaire productie

Gedurende de zeven jaar dat hij in Chiapas was, van 1952 tot 1959, concentreerde Sabines zich op de ontwikkeling van zijn talent voor schrijven en literatuur. Op dat moment publiceerde hij enkele titels, zoals Adam en Eva En Tarumba; In 1959 ontving hij de Chiapas -prijs voor zijn literaire werk.

Een ander podium als handelaar

In 1959 was Jaime Sabines al begonnen met het verkrijgen van fruit als schrijver. Dat jaar ging hij echter naar Mexico City met de bedoeling om met zijn broer Juan een dierenvoedingsbedrijf in gebruik te nemen, zoals steun voor het gezin.

UNAM SHIELD, Sabines Study Site. Bron: beide, The Shield and the Motto, José VasConcelos Calderón [Public Domain], via Wikimedia Commons

Samen met zijn activiteit als handelaar ging de auteur voort met zijn werk als schrijver. In 1961 leed Sabines het verlies van zijn vader, de man die hem beïnvloedde om te schrijven. Vijf jaar later ging hij door de pijn van de dood van zijn moeder. Beide gebeurtenissen brachten hem ertoe om een ​​gedicht aan elk van hen te wijden.

Recordproductie

De expressiviteit en gevoelens die Sabine voor zijn gedichten heeft gedrukt, opende de deuren voor een ander type publicatie. In 1965 werden zijn verzen opgenomen door de Disquera Voz de México Company, die zichzelf was die de leiding had over het reciteren van hen.

Sabines als politicus

Afkomstig zijn uit een gezin dat politiek maakte, heeft Sabines op de een of andere manier beïnvloed om deze discipline binnen te gaan. In de jaren zeventig, van 1976 tot 1979, diende hij als gekozen plaatsvervanger van Chiapas, voor de institutionele revolutionaire partij (PRI).

Samen met zijn politieke activiteit bleef hij zijn carrière als schrijver uitvoeren; In 1977 publiceerde hij Nieuwe gedichten tellen. In de jaren tachtig, met name in 1988, werd hij gekozen tot plaatsvervanger voor de PRI van het congres van de Unie voor het federale district, vandaag Mexico City; In datzelfde jaar kwam zijn werk aan het licht Maan.

Vorige jaren en de dood

De laatste jaren van het leven van Jaime Sabines werden gekenmerkt door verschillende lijden, waaronder de vervolg van een heupfractuur. Hij was echter in staat om enkele werken te publiceren. Vervolgens leidde zijn gezondheidstoe.

Kan u van dienst zijn: positieve bijvoeglijke naamwoorden Mozaïek van de stad Tuxtla Gutiérrez, geboorteplaats van Sabines en waar hij zijn eerste studies bijwoonde. BROON: PXNDX94PXNDX94PXNDX94PXNDX94PXNX94PXNDX94PXNDX94PXDX94PXNXNXNDX94PXNDX94PXDX94PX90PXNXDXNXNXNXNXNXNXNXNXNXNXNXNXNXNXNXNXNXNXNXNXNXNXNXNXNXNXNXNXNXNXNXNXNXNXNXNXNXNXNXNXNXNXNXNXNXNXNXNXNXNXNXNXNXNXNXNXNXNOLLLIZING

Toen verscheen de kanker en het leven van de schrijver was vol met terugvallen en depressieve toestanden. Jaime Sabines stierf op 19 maart 1999 in Mexico City, in het gezelschap van zijn familieleden, zijn vrouw en kinderen. Zijn vertrek betekende een groot verlies in de literaire wereld.

Awards en onderscheidingen

- Chiapas Award in 1959.

- Scholarship of the Mexican Center for Writers in 1964.

- Xavier Villaurrutia Award in 1973 door Slecht weer.

- Elías Sourasky Award in 1982.

- National Science and Arts Award in 1983.

- Silver Juchimán Award in 1986.

- Mexico City Presenta in 1991.

- Belisario Domínguez Medal in 1994.

- Mazatlan Literature Award in 1996.

Stijl

De literaire stijl van Jaime Sabines volgde geen enkele vorm van patroon of vastgestelde norm: zijn werk werd gekenmerkt door dicht bij de lezer te zijn. Hij werd beïnvloed door schrijvers zoals Pablo Neruda, Rafael Alberti, Ramón López Velarde en James Joyce.

Taal

De taal die door Sabines in zijn werken werd gebruikt, was duidelijk, nauwkeurig en direct. Hoewel hun verzen werden gevormd door goed opgeleide woorden, was het ook berucht om het gebruik van spreektaal en eenvoudige termen waar te nemen, als een manier om banden met het publiek te versterken.

De bedoeling van de Mexicaanse schrijver was om poëzie te ontwikkelen met termen van gemakkelijk begrip en begrip. Op deze manier gingen de logica en de rede door naar de achtergrond, en het waren de emoties en gevoelens die het stokje droegen, door de expressiviteit en verbale natuurlijkheid.

Thema

Jaime Sabines was een auteur van Emotions. Zijn werk was geladen met dag -tot -daagse ervaringen, terwijl liefde en eenzaamheid ook frequente onderwerpen waren. Bovendien kwamen pessimisme, eenzaamheid, verdriet en het einde van het bestaan ​​bij hun voorkeuren.

Toneelstukken

- Horaal (1950).

- Het signaal (1950).

- Losse gedichten (1951-1961).

- Adam en Eva (1952).

- Tarumba (1956).

- Wekelijkse kranten- en proza ​​gedichten (1961).

- Gedichten tellen (1962).

- Ik hoop van je te genezen (1967).

- Yuria (1967).

- Tlatelolco 68 (1968).

- Slecht weer (1972).

- Iets over de dood van majoor Sabines (1973). Andere losse gedichten (1973-1994).

- Nieuwe gedichten tellen (1977).

- Niet dat hij sterft van liefde (1981).

- Los Amoroso: Letters to Chepita (1983).

- Maan (1988).

- Poëtische bloemlezing (1994).

- Stukken schaduw (negentienvijfennegentig).

- Het verzamelen van gedichten (1997).

- Liefde poëzie (1998).

- Ten slotte.

- Ik vond het leuk dat je huilde.

- Om van je te houden.

- Een stuk Hydra.

Korte beschrijving van enkele van zijn meest representatieve werken

Horaal (1950)

Het was een van de eerste poëtische publicaties van Jaime Sabines, waarin de dichter de precisie en duidelijkheid van zijn taal bewijst, en een werkwoord geneigd tot transparantie en eerlijkheid. Er was de uitdrukking van de hopeloze en pessimistische positie van de auteur van de auteur.

Fragment van "langzaam, bittere dier"

"Langzaam, bitter dier

Ik ben, dat ik ben geweest,

bitter van de knoop van stof en water en

wind

dat in de eerste generatie

van de mens vroeg God.

Bitter zoals die bittere mineralen

dat in de nachten van exacte eenzaamheid

Verdomme en verwoeste eenzaamheid

Zonder zichzelf?

Ze klimmen naar de keel

En schurft van stilte,

Asphixiaans, doden, resurrect.

Langzaam, bitter dier

Ik ben, dat ik "ben geweest".

Adam en Eva (1952)   

Dit werk was een proza ​​-gedicht waarin de Mexicaanse dichter door symboliek de vragen van de mens presenteerde over het bestaan ​​sinds de tijd van de schepping. De gebruikte lyrische taal maakte een reis naar het begin van het leven mogelijk om antwoorden te geven op vitale vragen.

De hoofdrolspelers, Adam en Eva, midden in de nacht als een symbool, confronteren angst, ze verlangen ook naar de aanwezigheid van licht. In het gedicht was er aanwezigheid van existentialistische aspecten, gerelateerd aan de identiteit en het lot van de mens. Was verdeeld in vier secties.

Fragment

“De nacht die gisteren was was van de magie. 'S Nachts zijn er trommels en dieren slapen met open geur als een oog. Er is niemand in de lucht. De bladeren en veren verzamelen zich in de takken, op de vloer, en iemand beweegt ze soms en zwijgt ... Wanneer angst met hen voorbijgaat, raakt de harten hard ... degene die met hun ogen opent in de dikte Van de nacht is het verloren ... en niets zal over hem bekend zijn ... - Eva, vertelde Adam hem, langzaam, laten we niet gescheiden. ".

Kan u van dienst zijn: recreatieve teksten

Tarumba (1956)

Hij was een van de gedichten van Sabines, misschien wel de meest erkende en herinnerde. In dit werk gebruikte de dichter spreektaal, maar met bepaalde lyrische kenmerken. Het was gestructureerd in 34 gedichten, plus een inleiding. Twee slogans van de Bijbel, gerelateerd aan bevrijding, zijn er ook voorafgegaan.

Tarumba, Het was als de andere superieure persoonlijkheid van Jaime Sabines zelf, die in sommige nummers werd onthuld. Bovendien was er in het werk de aanwezigheid van dialogen voor grotere nabijheid. Hij probeerde het leven en zijn ontslagen tegen de traditionele.

Fragment

"Ik ga met de mieren

Tussen vliegen benen.

Ik ga met de grond, bij de wind

In herenschoenen,

In de hoeven, de bladeren, de papieren;

Ik ga gaan, Tarumba,

Waar kom je vandaan.

Ik ken de spin.

Ik weet dat je van jezelf kent

En wat je vader wist.

Ik weet wat je me over mij hebt verteld.

Ik ben bang om het niet te weten,

om hier te zijn met mijn grootmoeder ..

Ik wil in het maanlicht urineren.

Tarumba, het lijkt erop dat het zal regenen ".

Wekelijkse kranten- en proza ​​gedichten (1961)

In dit werk van Jaime Sabines vertelden de gebeurtenissen de manier waarop ze plaatsvonden. De dichter vertelt verschillende kwesties, spreekt over God, van zijn land, van de ziel, van de vrouw, op een kritieke manier. Dit boek werd gepubliceerd in 1961 in de stad Xalapa.

Wat de structuur betreft, het werk bestond uit ongeveer 27 teksten, zonder enige opsomming. Bovendien bevatten ze geen definitieve verhouding, sommige waren alleen zinnen, terwijl de meest uitgebreide tot twee pagina's bereikte.

Fragment

'Ik hou van je om tien uur' s ochtends, en om elf en om twaalf. Ik hou van je met al mijn ziel en al mijn lichaam, soms, in de regenval. Maar om twee uur 's middags of om drie uur, wanneer ik aan ons twee keer denk, en je denkt aan eten of dagelijks werk, of het plezier dat je niet hebt, kan ik je doofs haten, met de helft van de Ik haat het dat ik voor me bewaar ... ".

Ik hoop van je te genezen (1967)

Dit gedicht van de Mexicaanse schrijver was een wanhopige kreet in afwezigheid van geliefd zijn, en de angst die werd geproduceerd door de liefde die ging. Met een eenvoudige taal, vol emotie, brachten Sabines mogelijke tijd op voor de genezing van teleurstelling en hopeloosheid in het liefdesvliegtuig.

Fragment

'Ik hoop je over een paar dagen te genezen. Ik moet stoppen met roken, je drinken, om aan je te denken. het is mogelijk. Na de voorschriften van moraliteit op zijn beurt voorschrijf ik tijd, onthouding, eenzaamheid.

Denk je dat het goed voor je is? Het is niet veel, noch is het weinig, het is genoeg.

... nog een week om alle liefde voor de tijd te verzamelen. Om het u te geven. Om te doen wat je met hem wilt: bewaar het, streel het, gooi het in de prullenbak ... ik wil gewoon een week om dingen te begrijpen. Omdat dit erg lijkt op een asiel om een ​​pantheon binnen te gaan ".

Yuria (1967)

Met dit werk leidde Jaime Sabines de lezer naar situaties of aspecten die weinig gedefinieerd zijn, door zijn karakteristieke taal. Zoals dezelfde auteur zou bevestigen, betekende de titel van het werk niets, maar tegelijkertijd was het "alles", Yuria Het was op zichzelf poëzie.

Sommige gedichten in het werk waren:

- "Autonecology".

- "Cuba 65".

- "Wat een wilde gewoonte".

- "Hieronder komt de woedende wind".

- "Laten we naar geld zingen".

- "Je doet me pijn".

- "Laten we de hoeren canoneren".

Fragment van "Me Duel"

'Mansly, ondraaglijk, je doet me pijn.

Neem mijn hoofd, snijd mijn nek.

Niets overblijft van mij na deze liefde.

Onder het puin van mijn ziel, vind me, luister naar mij.

Ergens mijn overlevende stem, roept,

Verlies uw verbazing, uw verlichte stilte

... ik hou van je ogen, ik hou van, ik hou van je ogen.

Ik ben als de zoon van je ogen,

Als een druppel ogen ben ik ..

Til me op. Omdat ik uit je handen ben gevallen

En ik wil leven, leven, leven ".

Fragment van "Cuba 65"

"... omdat het nodig is om dit te zeggen:

Om een ​​einde te maken aan de socialistische Cuba

Je moet zes miljoen Cubanen eindigen,

Je moet Cuba vegen met een immense guataca

Of gooi alle atoombommen en de duivels

... Ik ben het woord revolutie beu, maar er gebeurt iets in Cuba.

Het is geen bevalling zonder pijn, het is een hele geboorte

Convulsief, geweldig ... '.

Tlatelolco 68 (1968)

Het was een gedicht van Jaime Sabines, wiens titel en inhoud gerelateerd waren aan het bloedbad dat plaatsvond in Mexico op 2 oktober 1968, waar overheidstroepen het leven beëindigden van verschillende studenten en burgers die zich manifesteerden.

Kan u van dienst zijn: muurschildering Krant: onderdelen, hoe u het en typen kunt doen

De schrijver sloot zich aan bij de pijn van het Mexicaanse volk, en door een oprechte en nauwe taal voor de mensen, wilde hij getuigen van het evenement. Gedurende de zes secties waarin het gedicht was gestructureerd, beschreven Sabines de gebeurtenissen.

Fragment

"De misdaad is er,

Cover van krantenbladeren,

Met televisies, met radio's, met Olympische vlaggen

Dichte lucht, onbeweeglijk,

Terreur, schending.

Rond de stemmen, verkeer, leven.

En de misdaad is er.

... We hebben capabele staatssecretarissen

om shit te transformeren in aromatische essenties

Alchemistische afgevaardigden en senatoren,

onuitsprekelijke leiders, heel weinig,

Een tropel van spiritueel neuken

Vliegen met onze vlag dapper.

Er is hier niets gebeurd.

Ons koninkrijk begint ... ".

Los Amoroso: Letters to Chepita (1983)

Dit boek was de verzameling van de correspondenties die Jaime Sabines een tijdje hield met Josefa Rodríguez, aka "Chepita" na zijn afstandsrelatie. Ze werd na een tijdje in 1953 haar vrouw en moeder van haar kinderen.

Dit werk weerspiegelde de manier waarop de auteur het liefdesgevoel voor zijn geliefde uitte. Sabines ontdaan alle kleding en met een oprechte en tedere taal gaf hij zijn ziel aan de liefde van zijn leven; Hij vertelde ook enkele gebeurtenissen die haar ver van haar overkwamen.

Fragment

“Ik ben erg verliefd, maar dat heeft hier niets mee te maken. Misschien stopten deze op een dag met het schrijven van je. Of ik zal je alleen schrijven als ik wensen heb, moet het doen ... als ik het dagelijks wil doen, zo veel beter. Maar altijd spontaan en natuurlijk. Ik wil vrij zijn binnen deze slavernij.

Ik hou van je, ja, ik hou van je: maar terwijl ik van je hou, worden de woorden overbodig gemaakt; Ik moet weten dat het niet essentieel is om het je te vertellen. Begrijp je? Als je dat niet was, zou ik dit niet zeggen. Je zou uitgaan dat ik niet van je hou, ik begrijp je niet, ik ben niet de jouwe ".

Maan (1988)

Hij was een van de beroemdste gedichten van Sabines, tot het punt dat zangers zoals Joan Manuel Serrat muziek hebben toegevoegd. Het werk was surrealistisch en de maan, de hoofdrolspeler, een soort symbologie in relatie tot de gewenste dingen; In de tekst waren er metaforen en vergelijkingen.

Fragment

"De maan kan in lepels worden genomen

of als een capsule om de twee uur.

Het is goed als hypnotisch en kalmerend

En verlicht ook

Aan degenen die me hebben vergiftigd met filosofie.

Een stuk maan in je zak

Het is een beter amulet dan de konijnenbeen:

Het dient om te vinden wie er dol is ..

Zet een zacht blad van de maan

Onder uw kussen

En je zult kijken wat je wilt zien ".

Het verzamelen van gedichten (1997)

Het was een van de nieuwste werken van de Mexicaanse schrijver, waarin hij verschillende gedichten verzamelde die tijdens zijn literaire carrière zijn geschreven. Het thema was gerelateerd aan de ervaringen en ervaringen van mensen, die gekoppeld waren aan liefde, eenzaamheid, angst en andere emoties.

Fragment van "I Love God"

"Ik heb God lief. Hij is een prachtige oude man

dat wordt niet serieus genomen. Hij houdt van spelen en speelt,

En soms raakt zijn hand op en breekt een been ons

of ons definitief verplettert. Maar dit

Het gebeurt omdat het een beetje segatón is

En best onhandig met de handen.

... God is altijd in een goed humeur.

Daarom is het de favoriet van mijn ouders,

De uitverkorene van mijn kinderen, het dichtst in de buurt

van mijn broers ..

Het meest tedere bloemblad, het liefste aroma,

De ondoorgrondelijke nacht,

Het licht borrelen

De lente ben ik.

Ik vind het leuk, ik hou van God.

Moge God God zegenen ".

Zinnen

- “Poëzie vindt plaats als een ongeluk, een verontwaardiging, een misdrijf, een misdaad; Het komt dagelijks voor, wanneer het hart van de mens aan het leven denkt ".

- "Liefde is de beste stilte, de meest trillende, de meest ondraaglijke".

- "Het gedicht is de tijd waarin de gedachte aan het leven wordt vastgelegd met bloed".

- "Schrijvers laten je hun stijl niet kopiëren, als hun vrijheid".

- 'Hopelijk vind ik je hier, in een straat van de droom. Het is een grote vreugde om je op te sluiten met mijn oogleden tijdens het slapen ".

- "Toen begreep ik dat je niet in de dichter moest leven, maar de man".

- 'Je bakt net zoals je alleen was en ontdekt plotseling dat je bij mij bent. Wat hou ik van je dan tussen de lakens en de kou!".

- 'Ik herinner me je in mijn mond en in mijn handen. Met mijn tong en mijn handen, weet je liefde, zoete liefde, vlees, planten, bloem, je ruikt liefde, jij, je ruikt naar zout, je kent zout, liefde en ik ”.

- "Ik hou van je, ja, ik hou van je: maar terwijl ik van je hou, zijn de woorden niet nodig.".

- 'Je hebt me in handen en je leest me hetzelfde als een boek. Je weet wat ik negeer en je vertelt me ​​de dingen die ik me niet vertel ".

Referenties

1. Tamaro, E. (2004-2019). Jaime Sabines. (Nvt): biografie en levens. Hersteld van: biografie en vidas.com.
2. Jaime Sabines. (2019). Spanje: Wikipedia. Hersteld van: is.Wikipedia.borg.
3. Jaime Sabines. (2018). (Nvt): wat te lezen. Hersteld van: queleerlibros.com.
4. Ramírez, m., Moreno, E. en anderen. (2019). Jaime Sabines. (Nvt): Zoek biografieën. Opgehaald uit: Buscabiografias.com.
5. Jaime Sabines. (S. F.)). (Nvt): Org -schrijvers. Opgehaald uit: schrijvers.borg.