Organische theorie

Wat is de organische theorie?

Organische theorie is een filosofische houding waarin de staat wordt beschouwd als een levend organisme dat individuen overstijgt en waar iedereen een functie heeft om te vervullen, zodat het leven van het geheel mogelijk is.

Voor organicisten is de structuur van de samenleving georganiseerd en werkt als een biologisch organisme van hogere aard, met zijn eigen entiteit en bestaan. Binnen deze theorie is de samenleving een ander geheel van de onderdelen (individuen), het maakt deel uit van de essentie van de mens, maar het is daarvoor.

Dat is volgens deze sociologische school, de menselijke samenleving is een hogere vorm van biologische organisatie en daarom is de wetten van de biologie van toepassing.

Vanuit dit perspectief zijn individuen als de cellen van een organisme dat, altijd afhankelijk van dit leven, verschillende functies vervult. Organiek wordt ook bio-organiek genoemd op het gebied van sociologie en contrasten met mechanisme.

De organische opvatting van de samenleving domineerde een groot deel van de middeleeuwen en werd overwonnen door de opkomst van individualisme opgebouwd door de institutionalisering van het contract, een deel van de privérecht die de basis van de staat rechtvaardigt.

Het komt echter weer op aan het begin van de 19e eeuw, ingepakt in de omgeving van de Franse revolutie, en zelfs vandaag zijn er herinneringen aan die conceptie in sommige landen van de wereld.

Hoofdkenmerken van de organische theorie

Sommige van de kenmerken die de organische theorie het beste beschrijven, zijn:

- De samenleving is een levend organisme met speciale kenmerken die, als een levend organisme, aan de wetten van de biologie gehoorzamen.

Kan u van dienst zijn: Demóstenes

- De heersers hebben als belangrijkste missie om de eenheid van het geheel te behouden. Deze eenheid is alleen mogelijk met Concord.

- Als gevolg van het bovenstaande is Discord het ergste kwaad van een samenleving.

- Ten koste moet de opkomst of ontwikkeling van facties die de staat verzwakken, kosteloos worden vermeden.

- De regering heeft op politiek gebied dezelfde functie die het hart heeft in het menselijk lichaam.

- Een model van de organische samenleving door Antonomasia is het gezin.

- Monarchische regimes doen deze opvatting van de samenleving bij.

Exponenten van de organische theorie

In de loop der jaren heeft de geschiedenis filosofen en sociologen gezien die de organische theorie van de samenleving ondersteunen. In de volgende regels wordt geprobeerd de bijdrage van sommige van hen weer te geven:

Johannes Saresberiensis (John of Salisbury)

Jean de Salisbury Teaching Philosophy

Geschreven Polychraticus, Vóór het werk van Aristoteles, de politiek en in die tekst vergelijkt het sociale lichaam op een zeer gedetailleerde manier met het menselijk lichaam:

• Koning = het hoofd
• Senaat = het hart
• Rechters en ambtenaren = ogen, oren en tong.
• Het leger = de handen
• De boeren = de voeten

De essentie van zijn werk inspireert de leviathan van Hobbes en beïnvloedt de gedachte die wordt blootgesteld door Spencer en Schaffle Sociologen.

Aristoteles

Aristoteles buste. Bron: Faustyna E. / CC0

Aristoteles beweerde dat de mens een sociaal dier is en dat hij slechts een man is, in zijn volle zin, wanneer hij in de polis leeft. Voor hem, net zoals het nobele deel van het dier het hart is, is de regering binnen de ziel van het sociale lichaam het meest perfecte deel.

Het kan u van dienst zijn: de 15 meest relevante voorbeelden van ethische oordeel

Hij stelde ook dat in de staat, die verbinding, elk van zijn onderdelen een specifieke functie vervult. En ook vastgesteld dat "de stad van nature voor het individu is".

Hegel

Hegel

Hegel bevestigt ook in zijn tijd en omgeving, een organische visie op de staat.

Plato

Marmeren standbeeld van de Griekse filosoof Plato aan de National Academy of Athene, ook bekend als de National Academy of Griekenland.

Deze denker legt in zijn beroemde werk, de Republiek, uit in een analogie tussen de delen van de ziel en die van de staat.

Voor Plato wordt gerechtigheid uitgedrukt wanneer elk deel van de gemeenschap voldoet aan wat er overeenkomt, om de harmonie van het geheel te garanderen "zonder middelen.

Marsilio de Padua

In de verdediger verdedigt Pacis dat een goed gevormde, noodzakelijke en natuurlijk stad lijkt op een dier "goed geregeld".

Evenzo, en trouw aan Aristotelian Postulates, stelt het voor dat de staat in een samenleving opkomt vanwege hoe het dier in de natuur is ontstaan.

En het concludeert: "De relatie tussen de stad en haar delen en rust, zal lijken op de relatie tussen het dier, de onderdelen en de gezondheid".

Herbert Spencer

Herbert Spencer in 1903

Moderne socioloog die een organische opvatting van de staat verspreidde en verdedigde, wat een analogie impliceert met de evolutietheorie, namelijk:

• De samenleving en organismen ervaren progressieve groei gedurende hun bestaan.
• De groei van samenlevingen en organismen impliceert een toename van hun complexiteit en structuur.
• De functies van samenlevingen en organismen zijn ook complexer in de loop van de tijd.
• De samenleving bestaat uit andere elementen zoals een organisme bestaan ​​uit verschillende eenheden.

Kan u van dienst zijn: Porfirio Tree

Het waarschuwde echter ook verschillen:

• Hoewel organismen worden gevormd uit afhankelijke eenheden, zijn deze eenheden in samenlevingen gratis.
• Het bewustzijn van een organisme is uniek, terwijl het in de samenleving net zo divers is als de individuen die het integreren.
• Het einde van de eenheden die het lichaam vormen, is hiervoor het voordeel, terwijl het in de samenleving achteruit gebeurt: het doel is het goeden van individuen.

Beetje bij beetje scheidt Spencer van deze organische conceptie.

In feite vergelijken sociologische theorieën niet met elkaar tot organismen met de samenleving, maar lijken ze ook op beide op een systeem.

Organische theorieën leiden af ​​in het idee van dalende macht, waarbij een enkele raadslid, de regering van een enkele persoon, van vitaal belang is, omdat alleen de eenheid van het management de eenheid van het geheel garandeert.

Dat is de reden dat in de middeleeuwen een gouden eeuw van dit conceptie de regerende systemen de kerk en het rijk waren, monocratisch bedacht.

Referenties

1. Bobbio, Norberto. Organiek en individualisme. Inaugurele conferentie van het individuele collectieve congres. Het probleem van rationaliteit in politiek, economie en filosofie. Vertaling: José Fernández Santillán. Opgehaald uit: bestand.dit land.com
2. Borja, Rodrigo (S/F). Organiek. Hersteld van encyclopediadlapolitica.borg
3. Filosofie in het Spaans (2015). Organische theorie. Hersteld van filosofie.borg
4. Sociologicus (2001). Spencer. Opgehaald uit sociologicus.com
5. Villalva, m. (2004). Presentatie: Herbert Spencer organicist. Reis, (107), 227-230.
6. Webdiana (S/F). Organismisme in woordenlijst van filosofie. Opgehaald van Webdianaia.com.