Poëtische ontvanger

De poëtische ontvanger is het wezen dat wordt geregisseerd door het gedicht, dat een echte persoon, een collectief of een geïdealiseerd onderwerp kan zijn. Met licentie

Wat is de poëtische ontvanger?

Hij Poëtische ontvanger In literaire analyse is het de persoon aan wie een gedicht is gericht. Deze term is gerelateerd aan het lyrische onderwerp, dat de verhalende stem is in een gedicht en niet moet worden verward met de dichter.

In die zin geeft het lyrische onderwerp een boodschap uit voor een poëtische ontvanger, die zowel een geïdealiseerde persoon kan zijn, die alleen bestaat voor het werk van het werk, zoals een echt individu ook kan zijn.

De poëtische ontvanger verschilt van de gemeenschappelijke ontvanger, omdat de laatste iedereen kan zijn die het werk leest, terwijl de eerste het ideale individu is voor wie het gedicht is geschreven.

Voorbeelden van poëtische ontvanger

"Soldier" door Giuseppe Ugartti

Het is zo

in de herfst

Over bomen

bladeren. 

Poëtische ontvanger

Om de ontvanger van dit werk te begrijpen, is het eerst noodzakelijk om de betekenis ervan te begrijpen, wat een beetje cryptisch is omdat het een gedicht is dat is ingeschreven in de beweging van het geheim.

Dit gedicht verwijst naar oorlog en betekent dat de soldaten aan de voorkant op de bladeren lijken in de herfst: op elk moment kunnen ze vallen.

In dit werk van de Italiaanse Giuseppe Ugartti is de poëtische ontvanger een soldaat, zoals de titel uitdrukt, die heeft deelgenomen aan de oorlog.

Er kan echter ook worden gezegd dat de poëtische ontvanger iedereen is die zich niet bewust is van de schade veroorzaakt door oorlog bij personen die het moeten ervaren.

"Rima XVI" door Gustavo Adolfo Bécquer

Als wanneer de blauwe klokken zouden moeten

Kan u van dienst zijn: Hemistiquio: kenmerken, typen en voorbeelden

van uw balkon,

Je denkt dat zuchten de wind passeert

geroddel,

weet dat verborgen tussen de groene bladeren

ik zucht.

Ja, als je achter je rug verwarren

Vagus gerucht,

Je denkt dat het je bij je naam hebt gebeld

verre stem,

weet dat onder de schaduwen die dicht bij je zijn

Ik zal je bellen.

Als je Medaso turft op de High Night

je hart,

Als je een adem op je lippen voelt

brandend,

weet dat hoewel onzichtbaar naast je

ik adem.

Poëtische ontvanger

In dit rijm van Bécquer is de poëtische ontvanger de geliefde, van wie de dichter onverbiddelijk in liefde is. Een geïdealiseerde vrouw.

"Oh, kapitein!, mijn kapitein!”Door Walt Whitman

Oh, kapitein!, mijn kapitein!, Onze vreselijke reis is voorbij,

Het schip heeft alle valkuilen overleefd,

We hebben de prijs gewonnen waar we naar verlangden,

De haven is dichtbij, ik hoor de klokken, de hele verheugde stad,

Terwijl zijn ogen nog steeds stevig zijn, de kiel, het gewaagde en uitstekende schip.

Maar oh hart!, hart!, hart!
Oh, rode valt die herfst,

Waar mijn kapitein liegt, koud en dood!

Oh, kapitein!, mijn kapitein!, Sta op en luister naar de klokken,
Sta op, voor u is de vlag opgevoed, voor u de Clarín Vibrates,
Voor jullie boeketten en slingers met banden,
Voor je menigte op het stranden,
Voor jou de menigte huilt, de angstige gezichten worden:

Kom, kapitein! Beste vader!
Moge mijn arm onder je hoofd gaan!
Het moet een droom zijn dat Yazcas op de brug,
Verschillen, koud en dood.

Mijn kapitein antwoordt niet, zijn lippen zijn bleek en bewegen niet,
Mijn vader voelt mijn arm niet, hij heeft geen pols,
Het schip, gezond en redt, is verankerd, zijn reis is afgesloten,
Terug van zijn vreselijke reis komt het overwinnende schip de haven binnen.
Oh, stranden, blij! Sonad Bells!
Maar ik, met trieste stappen,
Ik ga naar de brug waar mijn kapitein ligt,
Koud en dood. 

Kan je van dienst zijn: vocale samenloop

Poëtische ontvanger

De poëtische ontvanger in dit gedicht is Abraham Lincoln, die de dichter de gids van de natie beschouwde.

"Song of Death" door José de Espronceda

Zwak sterveling, maak je niet bang
mijn duisternis of mijn naam;
In mij vindt de man
Een term voor uw wrok. 

Ik, medelevend, ik bied je aan
Ver van de wereld een asiel,
waar in mijn rustige schaduw
Voor altijd slaap in vrede.

Ik ben het eiland van rust
In het midden van de zee van het leven,
En de matroos vergat daar
de storm die gebeurde;
Daar nodigen ze slaap uit
Pure wateren zonder gemompel,
Daar valt hij in slaap met slaapliedje
van een briesje zonder geruchten.

Ik ben melancholische saus
dat zijn rouwtak
neig op het voorhoofd
Dat rimpelde het lijden,
en houd zich aan de mens en zijn tempels
met verse sapspray
Terwijl de sombere vleugel
Versla de vergeetachtigheid over hem.

Ik ben de mysterieuze maagd
van de laatste liefde,
En ik bied een bloembed aan,
Zonder rug of pijn,
En ik geef mijn liefde
zonder ijdelheid of onwaar;
Ik geef geen plezier of vreugde,
Maar mijn liefde is eeuwig.

In mij wetenschapzoningen,
In mij besluit de twijfel
En droge, helder, naakt,
Ik leer de waarheid;
en van leven en dood
Tot de wijze toon ik de geheimzinnige
Als mijn hand eindelijk opent
De deur naar de eeuwigheid.

Kom en je brandende hoofd
Onder mijn handen rusten;
Je droom, liefhebbende moeder,
Ik zal eeuwig geven;
Kom voor altijd luisteren
in wit Mullida -bed,
Waar de stilte overtuigd was
te rusten en niet zijn.

Laat ze de man zorgen maken
Hoe gek de wereld wordt gegooid;
leugens van hoop,
Herinneringen aan het goede dat is gevlucht;
leugens zijn zijn liefde,
leugens zijn zijn overwinningen,
En hun glorie zijn leugens,
en liegen je illusie.

Het kan je van dienst zijn: modernisme in Colombia: oorsprong, kenmerken en auteurs

Sluit mijn vrome hand
Je ogen naar witte slaap,
En zacht waakwerk
Je tranen van pijn. 

Ik zal je storing kalmeren
En je rouwenden kreunt,
De beats uitschakelen
van je gewonde hart. 

Poëtische ontvanger

In dit werk van de Spaanse dichter José de Espronceda is de poëtische stem de dood die is gericht op sterfelijke wezens, de mensen die lijden en de rest van de dood lijden, dit zijn de poëtische ontvangers. 

Referenties

1. Taalpoëzie en het lyrische onderwerp. Hersteld van vleugels.Buffel.Edu.
2. Lyrisch onderwerp/object. Hersteld van entes.com.