Carlos Pellicer Chamber Biography, Style, Works, Frases

Carlos Pellicer -camera (1897-1977) Hij was een uitstekende schrijver, dichter, politicus en Mexicaanse museograaf. Het wordt beschouwd als een van de meest originele, creatieve en diepe schrijvers van de mid -twentieth eeuw. Zijn werk werd ingelijst in de stromingen van Avant -Garde en het modernisme.

De geschriften van de auteur werden gekenmerkt door het gebruik van een putlaborate, precieze en intense taal. Zijn teksten waren geladen met metaforische bronnen en begeleidden ze naar de natuur. Pellicer maakte deel uit van "The Contemporaries", een groep jongeren die verantwoordelijk was voor het verspreiden van moderne literatuur in Mexico.

Carlos Pellicer -camera. Bron: Biografieën en vidas.com.

Het werk van Carlos Pellicer is breed, de schrijver bedekte vooral poëzie. Enkele van de meest gerenommeerde titels waren Sacrifice steen, weg, strofen naar de zeezee, spraak door bloemen En Met woorden en vuur. Ook een prominente professor en professor.

[TOC]

Biografie

Geboorte en familie

Carlos werd geboren op 16 januari 1897 in San Juan Bautista (momenteel Villahermosa), Tabasco, kwam uit een gecultiveerde familie en middenklasse. Zijn vader was een apotheker genaamd Carlos Pellicer Marchena en zijn moeder was Deifilia Cámara. Zijn jeugd werd gekenmerkt door de leer van zijn moeder.

Bestuderen

Pellicer leerde te lezen dankzij de toewijding van haar moeder, het was precies zij die hem dichter bij poëzie bracht. Zijn basisonderwijs ging door in het Daría González Institution, van zijn geboortestad. In 1909 verhuisde hij met zijn moeder naar Campeche, en daar ging hij naar de middelbare school.

Een tijd later ging de nationale voorbereidende school binnen en voor haar jeugdleiderschap stuurde de regering van Venustiano Carranza hem om Bogotá, Colombia te studeren. Op dat moment bezocht hij Venezuela en maakte een rapport over de dictatuur van Juan Vicente Gómez.

Eerste stappen

Pellicer's kritiek op de Venezolaanse president wekte in de schrijver José Vasconcelos het belang van hem te ontmoeten. Dit is hoe hij begon te werken als zijn assistent en kort daarna aan de National Autonomous University of Mexico. Bovendien dicteerde de dichter Spaanse klassen op de National Preparatory School.

Coat of the National Preparatory School, Place of Studies door Carlos Pellicer Cámara. Bron: Unam [Public Domain], via Wikimedia Commons

In 1918 nam hij deel aan de oprichting van het tijdschrift San-ev-ak en maakte deel uit van het geletterdheidsplan van Vasconcelos van het ministerie van openbaar onderwijs. Drie jaar later publiceerde hij zijn eerste boek Kleuren in de zee en andere gedichten.

Een tijd buiten Mexico

Midden -twenty Pellicer ging hij naar Parijs om museografie te studeren aan de Universiteit van La Sorbonne, dit dankzij een beurs. Na drie jaar in Europa keerde hij terug naar zijn land en steunde de kandidatuur voor het presidentschap van Vasconcelos. In 1929 werden ze opgesloten omdat ze "Baskische Concellers" waren.

Tussen lesgeven en theater

Na het verlaten van de gevangenis, zocht Carlos zijn toevlucht op schrift en kruiste economisch een slecht moment. Aan het begin van de jaren dertig glimlachte opnieuw na het publiceren van zijn boek Vijf gedichten. Toen begon hij te oefenen als leraar op de middelbare school nr. 4.

Nieuwsgierigheid leidde de schrijver naar het theater. In 1932 trad hij toe tot de enscenering van het Orientation Theatre, maar zijn optreden was slecht. Na zijn korte doorgang door de tafels bracht hij aan het licht Schema's voor een tropische ode. Op dat moment combineerde hij lesgeven met schrijven.

Kan u van dienst zijn: Ramón Menéndez Pidal

Pellicer als Museoloog

Carlos Pellicer viel op voor zijn onberispelijke werk als muesoloog, uit zijn jeugd voelde hij zich aangetrokken tot geschiedenis en archeologie. Hij was verantwoordelijk voor het redden van objecten die verloren waren gegaan tijdens het kolonisatieproces en wijdde zich aan het oprichten van musea.

Het was precies deze passie die hem ertoe bracht om zijn meer dan twintig jaar les te geven. Halverwege de vijftigstalige wijdde hij zich bijna twee jaar aan het reorganiseren en ontwerpen van het Tabasco -museum, het resultaat was succesvol. Enige tijd later werd hij vereerd door zijn naam op de galerij te zetten.

Vorige jaren en de dood

Pellicer bracht de laatste jaren van zijn leven door gericht op schrijven en museumorganisatie. Van die tijd waren de publicaties: Nieuws over NezahualCóyotl En Snaren, percussie en adem. Op 1 september 1976 werd senator gekozen in het Congres voor de institutionele revolutionaire partij.

Carlos Pellicer Chamber's Tomb. Bron: Thelmadatter [CC BY-SA 3.0], via Wikimedia Commons

De schrijver stierf op 16 februari 1977 in Mexico City, hij was tachtig jaar oud. Hij werd begraven in de rotonde van de illustere mensen van de Mexicaanse hoofdstad. Is meerdere keren geëerd. Musea, scholen, bibliotheken, straten en wegen zijn vernoemd.

Stijl

Het literaire werk van Carlos Pellicer werd ontwikkeld in de gelederen van modernisme en voorhoede. Het werd gekenmerkt door het gebruik van een gestructureerde, precieze en expressieve taal, de belangrijkste literaire bron was de metafoor. Hij was een dichter die aan de natuur en de wereld schreef.

Toneelstukken

- Kleuren in de zee en andere gedichten (1921).

- Opoffering (1924).

- Zes, zeven gedichten (1924).

- June Ode (1924).

- Tijd en 20 (1927).

- Pad (1929).

- Vijf gedichten (1931).

- Schema's voor een tropische ode (1933).

- Stanzas naar de zeezee (1934).

- June Time (1937).

- Ara virginum (1940).

- Behuizing en andere afbeeldingen (1941).

- Overdrijven (1941).

- Spraak door bloemen (1946).

- Ondergeschikten (1949).

- Sonnetten (1950).

- Vluchttraining (1956).

- Geschreven behandeling (1961).

- Poëtisch materiaal 1918-1961 (1962).

- Twee gedichten (1962).

- Met woorden en vuur (1962).

- Teotihuacán en 13 augustus: Ruina de Tenochitlán (1965).

- Bolívar, populaire biografie -essay (1966).

- Nieuws over NezahualCóyotl en enkele gevoelens (1972).

- Snaren, percussie en adem (1976).

-Postume edities

- Verzoenings (1978).

- Cosillas voor geboorte (1978).

- Poëtisch werk (1981).

- Brieven uit Italië (1985).

- Reis notebook (1987).

-Korte beschrijving van enkele van zijn werken

Kleuren in de zee en andere gedichten (1921)

Het was het eerste gedichtenboek van deze auteur, wiens verzen aanvankelijk werden gepubliceerd in sommige gedrukte media. Het werk is geïnspireerd door de aard van zijn geboorteland Tabasco en Campeche. Door een gevoelige en expressieve taal maakte hij een intense beschrijving van de zee.

Fragment

“Hij liet de zee vrij op de grote schreeuw van de Aurora

En hetzelfde werd gedemonteerd als een schip.

Ik breidde mijn geest uit, ik ben weergal

Het kan je van dienst zijn: verschillen tussen biografie en autobiografie

Het strand was een schuim en borstelvoets.

Nieuwe decoraties zagen de wereld. De ochtend

Ik heb mijn zoete appels teruggestuurd. In de bloem

Del alba, ik verspreid de windroos:

In het noorden, in het zuiden, naar het oosten en westen liefde.

... ik heb op het strand geplant de nobele palmar van je geheugen;

Ik heb de obelisk van mijn witte loyaliteit opgericht.

Onder Las Palmas en voor de woestijn

Ik wijdde het aanbreken van je onsterfelijkheid ".

Opoffering (1924)

Het was de tweede publicatie van Pellicer en werd ingelijst in een innovatieve literatuur. Het werk probeerde de natuurlijke wereld, maar deze keer ging het over de perceptie die een piloot uit Amerika had. De schrijver werd geïnspireerd door de reizen die hij maakte naar Venezuela en Colombia in zijn jeugdjaren.

Fragment

'Mijn Amerika,

Ik palpeer je op de hulpkaart

dat staat op mijn favoriete tafel.

Welke dingen zou ik je vertellen

Als ik je profeet was!

Knijp met al mijn hand

Uw geografie Harmonica.

Mijn vingers strelen je Andes

Met een kinderachtige afgoderij.

Ik ken jullie allemaal:

Mijn hart is als een jacht geweest

waarin ik je steden heb gegooid

Zoals elke dag valuta.

... Jij bent de schat

dat een grote ziel over was voor mijn vreugde.

Zoveel als ik je alleen aanbid

De zeer hoge nachten die ik met je heb gevuld.

Ik leef mijn jeugd in ongeduldige verkering

Zoals de goede boer die wacht op zijn tarwe ... ".

Tijd en 20 (1927)

Dit werk van Carlos Pellicer werd bedacht tijdens zijn verblijf in Europa. De gedichten waren degene die het resultaat waren van de observaties van zowel de natuur als de musea in Griekenland, Midden -Oosten en Italië. Het was een aangenaam boek, vol literaire expressiviteit en modernisme.

Fragment

"Paloma -groepen,

Opmerkingen, sleutels, stiltes, wijzigingen,

Ze wijzigen het ritme van de heuvel.

Degene die bekend staat als een tunasol

De lichtgevende wielen van je nek

Met terugkijkend op zijn buurman.

Hij kijkt naar de zon

en leeglopen in een enkele penseelstrok

Vluchtplan naar Campesinas -wolken.

The Gray is een jong buitenlands meisje

wiens reiskleding

Ze geven het landschap uit de lucht van verrassingen.

Er is een bijna zwart

die water splinters op een steen drinkt.

Dan is de bek gepolijst,

Kijk naar je nagels, zie die van de anderen,

Open een vleugel en sluit deze, gooi een sprong

En hij staat onder de rozen ... ".

Met woorden en vuur (1962)

In dit poëtische werk eerde de schrijver de herinnering en de exploits van het inheemse personage Cuauhtémoc. De verzen zitten vol met herkenning, gevoelens en heroïschiteit. Pellicer bevestigde met dit gedicht zijn passie voor de geschiedenis en het behoud van de Mexicaanse cultuur.

Versnipperen van Overdrijven (1941)

"Ik heb jeugd, leven

onsterfelijk van het leven.

Bord, mijn vriend, je gouden beker

Naar mijn Silver Cup. Venza en Ría

jeugd! Upload de tonen

Tot de zoetheid van de zoete lier.

De poëzie!

Alles is in de handen van Einstein.

Maar ik kan nog steeds de Ave Maria bidden

Leunde in de borst van mijn moeder.

Ik kan nog steeds plezier hebben met de kat en muziek.

Kan u van dienst zijn: 26 gedichten van realisme van de belangrijkste auteurs

U kunt de middag doorbrengen.

... Het schip is in botsing gekomen met de maan.

Onze bagage verlichtte plotseling.

We hebben allemaal in vers gesproken

En we verwezen de meest verborgen feiten.

Maar de maan ging naar Pique

Ondanks onze romantische inspanningen ".

Versnipperen van Vluchttraining (1956)

'Ik heb het leven met mijn ogen doorgebracht

In de handen en spraak in Paladeo

Kleur en volume en vaas

van alle tuinen in trossen.

Met hoeveel behendigheid steel ik cerrojos!

Hij kende zijn aarzeling niet;

En na geografische cateo

Ik heb blauw uit de rode hoogtepunten gekregen.

... zonder mijn schaduw met mijn lichaam komt overeen

Is dat stilte gebeurd tussen geluiden

En hij heeft geweten hoe en waar ”.

Fragment van "Night to My Mother"

"Een tijdje geleden,

Mijn moeder en ik stoppen met bidden.

Ik ging mijn slaapkamer binnen en opende het raam.

De nacht ging diep vol met eenzaamheid.

De lucht valt op de donkere tuin

En de wind kijkt uit tussen de bomen

De verborgen ster van de duisternis.

Het ruikt naar open ramen

En alles in de buurt van mij wil spreken.

Ik ben nog nooit dichter bij me geweest dan vanavond:

De eilanden van mijn afwezigheid hebben me uit de achtergrond gehaald

van zee.

... Mijn moeder heet Deifilia,

Wat betekent Gods dochter van alle waarheid.

Ik denk aan haar met zoveel kracht

Dat ik deining van je bloed in mijn bloed voel

En in zijn ogen zijn helderheid.

Mijn moeder is vrolijk en houdt van het platteland en

regen,

en de ingewikkelde orde van de stad.

Hij heeft wit haar, en de genade waarmee

wandeling

Hij zegt over zijn gezondheid en zijn behendigheid ... ".

Zinnen

- "Het gedicht is de grootste gepassioneerde verklaring die een man aan een held kan afleggen: de meest weergegeven bewondering te midden van een droefheid die groot zou hebben willen zijn".

- "Dingen zelf omgaan met hun eigen retoriek en hun welsprekendheid is hun intrinsieke erfgoed".

- “Niets doet ons zoveel pijn als het vinden van een bloem begraven op de pagina's van een boek. Calla lezen; En in onze ogen bevochtigt de trieste liefde de bloem van een oude tederheid ".

- “Zonder de huidige afwezigheid van een zakdoek gaan de dagen in arme trossen gaan. Mijn bereidheid om te zijn heeft geen limiet ".

- "Ik lees gedichten en je was zo dicht bij mijn stem dat poëzie onze eenheid en vers was, alleen de afgelegen pulsatie van het vlees".

- 'Je bent meer mijn ogen omdat je ziet wat ik in mijn ogen van je leven draag. En dus blinde manier van mezelf verlicht door mijn ogen die branden met het vuur van jou ”.

- "Alles in mijn ogen schijnt de naaktheid van je aanwezigheid".

- "Ik weet niet hoe ik moet lopen, maar naar je toe, op het zachte pad om naar je te kijken".

- “Ik ken je nauwelijks en ik zeg het al tegen mezelf: wil je nooit weten dat je persoon alles in mij verhoogt met bloed en vuur?".

- "Dat deze deur sluit die me niet alleen laat zijn met je kussen".

Referenties

1. Carlos Pellicer -camera. (2019). Spanje: Wikipedia. Hersteld van: is.Wikipedia.borg.
2. Carlos Pellicer. (2018). Mexico: Encyclopedia of Literature in Mexico. Hersteld van: Elem.mx.
3. Tamaro, E. (2019). Carlos Pellicer. (Nvt): biografieën en levens. Hersteld van: biografie en vidas.com.
4. Carlos Pellicer. (S. F.)). Cuba: ECU Red. Hersteld van: ecured.Cu.
5. Carlos Pellicer -camera. (S. F.)). (Nvt): Isliada. Hersteld van: Isliada.borg.