Rafael Pombo biografie, stijl, werken, zinnen

Rafael Pombo biografie, stijl, werken, zinnen

Rafael -duif (1833-1912) Hij was een Colombiaanse schrijver, fabulist, fabulist, vertaler en diplomaat. Hij wordt beschouwd als een van de meest opvallende dichters van de negentiende eeuw in zijn land. Naarmate de tijd verstreek, zijn kinderen echter.

Het literaire werk van José Rafael de Pombo en Rebolledo werd gekenmerkt door de overheersing van een cultus, precieze en expressieve taal. Zijn poëzie kwam in de beweging van de romantiek en viel op vanwege zijn reflecterende, subjectieve, emotionele en soms filosofische inhoud. De auteur schreef over God, vrouwen, natuur en liefde.

Rafael -duif. Bron: http: // www.Lablaa.Org/ [Public Domain], via Wikimedia Commons

Wat betreft zijn werk gericht op kinderen, deze intellectueel ontwikkelde verhalen met educatieve inhoud en vol waarden. Allemaal geladen met verbeelding, genade en creativiteit. Enkele van de bekendste titels waren: Arme Viejecita, Simón El Bobito, de Bandido Cat en de Ruduajo Pasedor.

[TOC]

Biografie

Geboorte en familie

José Rafael Pombo werd geboren op 7 november 1833 in Bogotá, Antigua Nueva Granada. De schrijver kwam uit een gecultiveerde en rijke familie. Zijn ouders waren de politicus, diplomaat en journalist Lino de Pombo O'Donell (ondertekenaar van het Pombo-Michelena Historic Treaty on the Boundaries met Venezuela) en Ana María Rebolledo.

Bestuderen

De eerste jaren van educatieve training van Rafael Pombo waren verantwoordelijk voor zijn moeder Ana María Rebolledo. In zijn jeugd was het toen zijn smaak voor lezen en poëzie werd geboren, en op tienjarige leeftijd begon hij zijn eerste verzen te schrijven.

Na de voorbereiding die hij van zijn moeder kreeg, vervolgde Pombo zijn leerproces in het seminar van zijn geboortestad. Daar verkreeg hij kennis in het Latijn, waardoor hij de grote klassiekers van literatuur tijdens zijn professionele leven kon vertalen.

Vervolgens studeerde de schrijver geesteswetenschappen aan de Colegio burgemeester Nuestra Señora del Rosario en studeerde af als ingenieur aan het Militaire College in 1848.

Eerste taken

Terwijl Pombo zich niet wijdde. In dat stadium trad hij toe tot de Philotemic Society.

Ook op dat moment werkte de schrijver ook samen in de kranten De dag, El Heraldo, La América, het nieuwe tijdperk En De filotemie. In het laatst gedrukte medium publiceerde hij zijn eerste gedichten ondertekend met het pseudoniem "Firatelio".

Tijd in Popayán

Pombo nam de tijd om Popayán in een van de eigenschappen van de familie te popayán. Daar investeerde hij de tijd om te lezen en te schrijven. Dat was de periode waarin hij twee van zijn beroemdste gedichten ontwikkelde: Mijn liefje En Het wijnglas, Beide geschriften ondertekend met het pseudoniem van "Edda".

De schrijver heeft de publicatie gemaakt Het dutje In 1852 in het gezelschap van zijn intellectuele vrienden José María Vergara y Vergara en José Eusebio Caro. De krant was literaire inhoud en de romanticistische stroom had de overhand.

Diplomatieke carrière

Rafael Pombo begon zijn diplomatieke carrière in 1855, dat werd benoemd tot secretaris van het ministerie van Buitenlandse Zaken van Colombia in New York. Samen met zijn politieke werk ontwikkelde de schrijver zijn literaire werk. Hij bracht seizoenen door in Philadelphia en Washington als consul.

Op dat moment werd Pombo door een bedrijf ingehuurd om de vertaling van kinderliedjes in het Engels naar Spaans te maken. Het eindproduct was de werken Geschilderde verhalen voor kinderen En Morele verhalen voor formele kinderen Tussen 1867 en 1869. De intellectueel leefde zeventien in de Verenigde Staten en was de meest productieve fase.

Keer terug naar Bogotá

De Colombiaanse schrijver keerde in 1872 terug naar zijn land en trad snel toe tot de literaire en journalistieke gebeurtenis van de tijd. Hij werkte als vertaler, werkte en richtte verschillende kranten op. De gedrukte media die het meest opvielen, waren Centrum En De patroon.

Een jaar na het vestigen in Bogotá, stelde de intellectueel voor en wist hij de oprichting van het General Institute of Fine Arts goed te keuren. Tegelijkertijd begon hij in de krant te werken De normale school, die afhankelijk was van het openbare instructielichaam.

Publicatie van religieuze poëzie

Pombo -talent voor poëzie behandelde de religieuze kwestie. Dus in 1877 kwam de publicatie aan het licht 8 december, Een brochure met religieuze verzen die eerder was goedgekeurd door de kerkelijke hiërarchie van Bogotá. In dit werk ratificeerde hij zijn taalkwaliteit en zijn expressieve kracht.

Moeilijke tijden

Rafael Pombo werd ernstig getroffen door een zweer in 1879, om deze reden bleef hij lange tijd in bed. De schrijver worstelde echter voldoende om de vertaling van te uitvoeren Odas van Horacio.

De staat van gezondheid waarin hij werd verstrikt, zorgde ervoor dat hij oplossingen zocht in de homeopathische geneeskunde. Na enkele jaren in bed, slaagde de dokter Gabriel Ujueta in 1883 erin hem te genezen en dat motiveerde hem om lid te worden van de Homeopathic Society of Colombia. Op dat moment wijdde hij zich aan het schrijven over homeopathie en leed hij het verlies van zijn moeder.

Kan u van dienst zijn: Peninsulaire Spanjaarden

Erkenning van uw literaire werk

Het literaire werk van Rafael Pombo was een van de meest prominente in zijn land en dat leverde hem de erkenning van de academie, critici en het publiek op. Dat was hoe ze hem in 1902 een lid van de Academie van de geschiedenis hebben benoemd.

Toen werd hij erkend met de National Poet Award na een eerbetoon dat ze op 20 augustus 1905 hebben gebracht in het Colón Theatre in Bogotá.

Vorige jaren en de dood

Het leven van Pombo was gewijd aan literair en journalistiek werk. Hoewel hij een van de meest opvallende dichters van Colombia was, was zijn bekendste werk de inhoud van kinderen. Zijn laatste jaren wijdden hen om verhalen en fabels te schrijven.

Rafael Pombo Tomb. Bron: Baiji [CC BY-SA 4.0], via Wikimedia Commons

Op 6 februari 1912 ging de schrijver de Colombiaanse Academie van Language binnen. Op dat moment begon de gezondheid van de intellectueel minder te komen. Rafael Pombo stierf op 5 mei 1912 in de stad die hem zag geboren, hij was van achtenzeventig jaar oud. Zijn lichaam werd begraven op de centrale begraafplaats van de Colombiaanse hoofdstad.

Stijl

De literaire stijl van Rafael Pombo werd ingelijst binnen de romantiek. De schrijver gebruikte in zijn gedichten en verhalen een gekweekte, duidelijke, precieze en expressieve taal. In zijn werken was er aanwezigheid van een sterke last van subjectiviteit, reflectie en sentimentaliteit.

De belangrijkste invloeden van deze Colombiaanse schrijver waren Víctor Hugo, José Zorrilla, Byron en de Latijnse klassiekers.

Poëzie

Pombo's poëtische werk werd gekenmerkt door het gebruik van duidelijke en expressieve taal, ontwikkeld in de gelederen van de romantische stroom. In zijn tekst werd de uitgebreide kennis die het had van taal en zijn vormen bewezen.

Het diepe beheer van pombo -taalkundige bronnen stelde hem in staat om sonnetten, odes, liedjes, hymnes en epigrammen te schrijven.

De dichter had de mogelijkheid om alle soorten statistieken die in de 19e eeuw werden gebruikt, te verwerken en toe te passen en toe te passen, die een zegel van creativiteit en dynamiek aan zijn werk brachten. De meest voorkomende thema's in de verzen van Rafael Pombo waren: liefde, vrouw, god, natuur, mystiek en eenzaamheid.

Kinderverhalen

De verhalen van Pombo vielen op en bleven. De schrijver gebruikte een gekweekte, duidelijke en plezierige taal om kinderen aan te trekken om te lezen. In zijn verhalen uitte hij zijn gedachte om de nieuwsgierigheid van het kind te wekken door verbeelding.

De inhoud van de verhalen van Rafael Pombo was gericht op het leren van baby's over aspecten van het leven van het educatieve, speelse en dynamische. Genade, creativiteit en verbeelding waren overheersende kenmerken in het verhalende werk van deze vooraanstaande Colombiaanse schrijver.

Toneelstukken

Het werk van Rafael Pombo werd ontwikkeld in drie fasen met betrekking tot zijn levensomstandigheden. De eerste kwam overeen met de eerste jaren van jongeren in de stad Bogotá, waarin het in sommige gedrukte media verschillende losse gedichten en hun kennissen publiceerde Tinieblas -uren In 1855.

De tweede fase van het literaire leven van Pombo vond plaats in de Verenigde Staten tijdens zijn diplomatieke missies tussen 1855 en 1872.

Hoofdkwartier van de Rafael Pombo Foundation, het huis van de schrijver. Bron: Baiji [CC BY-SA 3.0], via Wikimedia Commons

Uiteindelijk werd de derde opnieuw uitgevoerd in de stad die hem zag geboren, het was van 1872 en tot het einde van zijn leven. Vervolgens zijn enkele boeken gepubliceerd door de schrijver en een lijst van zijn meest populaire verhalen.

- Rafael Pombo's poëtische uitbraak.

- De Tinieblas -tijd (1855).

- Geschilderde verhalen voor kinderen (1867).

- Morele verhalen voor formele kinderen (1869).

- Volledig werk (1916, postume editie).

Populaire verhalen

- Bijbehorende Retahíla.

- Aan de pasgeborene.

- Aan een leraar.

- Patriottische bambuco's.

- Schoonheid en liefde.

- Kaap en hangmat.

- Geïllustreerde kaart i. God ziet ons.

- Illa Phylet IV. Aan de Heilige Maagd.

- Geïllustreerde kaart VIII. Thuisland.

- Geïllustreerde kaart xii. Thuis.

- Geïllustreerde XVI -kaart. De geografie.

- Geïllustreerde kaart xx. Orde van leven.

- Chanchito.

- Cutufato en zijn kat.

- God en ziel.

- Doña Pánfaga.

- Water en zeep.

- Het schaken.

- De ziel en het kind.

- De stroom.

- Federico's kont.

- Het paard en de mus.

- De kaiman en vliegt.

- De ambitieuze jager.

- De cenator.

- Het korset.

- Het lichaam en de ziel.

- Het daguerreotype.

- De Guardian Cat.

- De school en de Orugue.

- De bandietkat.

- De leugenaarkat.

- De ballon en de kip.

- De graan en de parel.

- De havik en de kip.

- De backback.

- De lezer en de bug.

- De bevrijder.

- De wolfheld.

- De wolf en de pastoor.

- Het alfabetische model.

- De applaudissed aap.

- De berg en eekhoorn.

- De huilende mug.

- De grote jongen.

- Het arme kind.

- De gouden pyjarito.

- Het kind en de Corderito.

- Enrique's hond.

- De Pinzón en de Urraca.

- Het veulen zonder rem.

- De aanwijzer en de klok.

- De muis heeft zich gevraagd.

- De preek en de kaiman.

- De soldaat.

- De kwaadaardige droom.

- De stoomtrein.

- De gebroken viool.

- De vos en de luipaard.

- Fuño en Furano.

- Hymne in de ochtend.

- Juan Matachín.

- De kritische spin.

De volgende verhalen vallen ook op

- De counselor krab.

- De kip en varken.

- Water's druppel.

- De mier en de vlieg.

- Emma -pop.

- Het nieuwsgierige meisje.

- De Orugue en de dame.

- Ada's schapen.

- Duif.

Pombo Lino, vader van de schrijver. Bron: Culture Banco de la República [CC door 2.0], via Wikimedia Commons

- La Paloma en El Niño.

- De Sibarita Flea.

- De duif en de bij.

- Slechte viejecita.

- De Sibarita Flea.

- De roos en tulpen.

- De liefdadigheidslang.

- De wraak van de bij.

- De merrie en de rok.

- De vos en de aap.

- Kikkers en fakkel.

- De zeven katten van de kat.

- Los Lorones en El Topo.

- De drie ossen.

- Mirringa Mironga.

- Pastorcita.

- Perico Zaquitor.

- Simón El Bobito.

- Tante Pasitrote.

Gedichten

- Decemberavond.

- Elvira Tracy.

- Naar Niagara.

- volle maan.

- Lente prelude.

- Vallei.

- Melancholie.

- We zeiden gisteren.

- Oorspronkelijke zonde.

- 'S nachts.

- Altijd.

- Maria.

- De Casa del Cura.

- De mei kruis.

- Mijn liefje.

- Wervelwind.

- De bambuco.

- Mijn soort.

- Het menselijke paar.

Korte beschrijving van enkele van zijn werken

De Tinieblas -tijd (1855)

Hij was een van de bekendste gedichten van Rafael Pombo en ontwikkelde het toen hij twintig jaar oud was. Dit werk was samengesteld uit zestig tiende waarin het gevoelens van hopeloosheid en angst weerspiegelde als gevolg van een gezondheidstoestand die lange tijd leed.

Het kan je van dienst zijn: Pizarro's drie reizen in de verovering van Peru

Het gedicht werd geproduceerd in de lijnen van de romantiek en gebruikte een cultus- en expressieve taal, typerend voor zijn literaire stijl.

Fragment

"Oh, wat een vreselijk mysterie

Is dit van het bestaan!

Revoke me iets bewust!

Vertel me, krachtige God!

Daar weet ik niet wat vreselijk is

In het wezen van ons wezen.

Waarom ben ik geboren?

Wie ik moet lijden, dwingt me?

Die die vijandelijke wet gaf

om te lijden?

Als ik niets was,

Waarom ben ik uit het niets gekomen?

Om de verminderde tijd uit te voeren

Waarin mijn leven begon?

En eenmaal was het vervuld

Het is een Probled Proctigio,

Waarom dezelfde die het heeft opgelegd

van hem komt niet om mij te bevrijden?

En om te moeten laden

een goede tegen welke protest?

... waarom ben ik waar ik ben

Met dit leven dat ik heb

Zonder te weten waar ik vandaan kom

Zonder te weten waar ik heen ga .. ?….

Naar Niagara

Dit gedicht werd geproduceerd door de Colombiaanse schrijver tijdens het stadium dat hij in de Verenigde Staten leefde. Pombo, naast het verheven van het Niágara Natural Landscape, maakte vergelijkingen in relatie tot aspecten van het leven.

In dit werk sprak de schrijver over de essentie van de natuur zelf met de kunstmatige en oppervlakkige. Dat gaf hem een ​​filosofische reflectieinhoud.

Fragment

"Daar ben je weer ... dezelfde spreuk

Wat ik jaren geleden heb ontmoet, Monster of Grace,

Wit, fascinerend, enorm, augustus,

Sultan van de torrent.

Lente en sereen in uw ongeëvenaarde kracht.

Daar ben je altijd de niagara! Meerjarig

In uw statische trance, in die duizeligheid

van enorme wil, zonder moe te worden

Nooit van jou, noch de man om je te bewonderen.

... Zou God vermoeid kunnen? Ah! in wat verveeld

Er is dodelijke charme, triest principe

Van traagheid, vijandig tegenover God, death kiem,

Gangreen van ontvoerde zielen

van zijn levendige rudal ..

In jou lijkt het erop dat de wereld begint

Opdoemen met de handen van het eeuwige

Om uw eeuwige cursus te volgen

Voor de diepe ether.

Jij bent de lucht om de aarde te bedekken

Je daalt af en avond in witte wolken

Gods majesteit gaat met je af ... ".

Elvira Tracy

Dit poëtische werk van pombo ging over de eeuwige liefde en onschuld. De schrijver met een taal geladen met emoties uitte zijn gevoel jegens de jonge vrouw die de titel gaf aan het gedicht en wiens leven werd gedoofd toen hij amper vijftien jaar oud was.

Can You van dienst: Herbert Marcuse: Biografie, theorie en bijdragen

Het was een elegie om van te houden, voor de vrouw, maar vooral naar een gevoel dat vertrok zonder eerst te worden voltooid. Rafael Pombo plaatste de vrouw in een hoge, bijna goddelijke stoel. Voor hem was het de totaliteit van de schepping en een onbetwistbaar aantrekkelijke kracht.

Fragment

"Hier is het mooiste jaar

dag,

Paradijs waardig! Het is de vroege

Ik begroet die herfst ons;

Ze zijn het afscheid dat de zomer ons geeft!

Purísima lichtgolven over het hoofd zien

de witte slaapkamer van de Dulce Elvira;

De aanhankelijke vogels zingen,

De geurende Cephiro zucht.

Hier is uw kleedtafel: ik ben nog steeds

huiveren

Welke van zijn maagdelijke vorm hij moet aanraken

zacht.

Hier is de moeder van Jezus: het lijkt erop

Wees zijn gebeden luisteren.

Een doodskist in het midden, een doek,

Een Christus!

Een lijk! Goede God!… Elvira!..

Zij is het!

Gelukkig mooi gisteren ik heb het gezien.

En vandaag?... Hele daar ... alleen

zeer!….

Slechte viejecita

Het was een van de bekendste van Rafael Pombo, hij was gericht op kinderen en heeft momenteel een grote geldigheid. Het was een verhaal in de verzen over het leven van een oude vrouw, die hoewel hij een paar jaar leven had, het eten het in overvloed had.

De tekst is geschreven in een eenvoudige en gemakkelijk te begrijpen taal. Hij was geladen met humor en ironie, omdat de inhoud in tegenspraak was met de titel van de auteur.

Fragment

"Ooit een oude vrouw

Zonder Nadita om te eten

Maar vlees, fruit, snoep,

Taarten, eieren, brood en vis.

Hij dronk bouillon, chocolade,

Melk, wijn, thee en koffie,

En de armen hebben het niet gevonden

Wat te eten of wat te drinken.

... eetlust nooit gehad

Afwerking van eten,

Noch geniet van volledige gezondheid

Toen het niet goed was.

Hij stierf aan rimpels,

al gebogen als een drie,

En hij klaagde nooit meer

Honger noch dorst.

En deze arme oude vrouw

Toen hij stierf, vertrok hij niet meer

Wat ons, juwelen, land, huizen,

Acht katten en een turpiaal.

Slaap in vrede, en God laat toe

Waar we van kunnen genieten

De armoede van deze armen

en sterf van het kwaad ".

Versnipperen van Simón El Bobito

“Simón El Bobito belde de Pastry Chef:

Laten we de taarten bekijken, ik wil ze proberen!

-Ja, de ander antwoordde, maar voordat ik wil

Zie dat kwartaal waarmee u moet betalen.

Hij zocht in de zakken de goede kleine Simoncito

En zei: je zult zien! ik heb niemand.

Simon El Bobito houdt van vissen

En je wilt ook visser worden,

en breng de zituren door

Vissen op de emmer van Mama Leonor.

Simoncito maakte een sneeuwcake

en om te roosteren in de hongerige kolen

gooide uit,

Maar de cake is kortgekomen,

En hij zette de sintels uit en niets at ... ".

Versnipperen van Mirringa Mironga

“Mirringa Mironga, La Gata Candonga

Je zult een overtuiging geven om je te verbergen,

En hij wil alle katten en katten

Ze hebben geen muizen of helemaal met

Ratten.

'Laten we mijn bril bekijken, en pen en inkt,

En we zetten de kaarten op de eerste plaats.

Dat de fuñas en de

Fanfariñas,

en ñoño en Marroño en Tompo en hun

Meisjes.

Laten we nu eens kijken hoe de kast.

Er is kip en vis, het ding is

Goed!'

... de bloemen, de tafel, de soep!... Tilín!

Mensen komen. Jezus, wat Trajín!

Ze kwamen met de auto aan en 's nachts

Dames en dames, met veel zalemes,

In een groot uniform, staart en handschoen,

Met zeer stijve nek en elegante fraid ... ".

Zinnen

- “Het is de nacht van de nacht van de nacht; En terwijl de aarde verborgen is, los, vriend, aan zijn blik de hemel ".

- "En uit het gerucht van buitenaardse geneugten komen alleen melancholische echo's naar mij toe".

- "God deed dat. Klachten, verwijt zijn blindheid. Gelukkig die orakels hoger raadplegen dan zijn duel!".

- "Moeder ... ik ga je volgen ... tot het voorbeeld, ik zal het meteen doen".

- “Het was een meer zoals die die de wolken doen, met hun zilveren randen, met hun cherubs, met hun zwaai; Midnight Lake, wit en diep; zoals tussen hemel en aarde, zoals in de wereld, en daarbuiten ... ".

- “Het kind is een aspirant -bom, niet van het redeneren dat hem vermoeid is, maar van beelden; Het is in wezen nieuwsgierig, praktisch en materieel; wil dat het objectief wordt onderwezen ".

- "Ik, voor vandaag en leeg, geef de stemming aan een brunette, slank maar vol, met een correct en kruidig ​​gezicht".

- “Ik hield van je hoe de grote natuur van de ochtendknuffel van de zon houdt; die de wees de naam van haar vader, die de zegen van God deugd ".

- 'Jullie waren al, hemel, wereld, dromen, overtuigingen, thuis. Miste je, leven was onmogelijk; met u geliefd, ondenkbaar kwaad ".

- "Als dit liefde is, oh jong! Ik hou van je, en als dit dankbaarheid is, zegen ik je; Ik aanbad, mijn Heer belde u, dat anderen u de titel van vriend geven ".

Referenties

  1. Tamaro, E. (2019). Rafael -duif. (Nvt): biografieën en levens. Hersteld van: biografie en vidas.com.
  2. Rafael -duif. (2019). Spanje: Wikipedia. Hersteld van: is.Wikipedia.borg.
  3. Rafael -duif. (2017). Colombia: BanRepcultural. Hersteld van: Encyclopedia.Banrepultureel.borg.
  4. Rafael -duif. (S. F.)). Cuba: Ecured. Hersteld van: ecured.Cu.
  5. Sánchez, á. (2018). Wie was Rafael Pombo?(Nvt): educapeques. Hersteld van: educapeques.com.