Persoonlijkheidsdefinitie, concepten, functies en theorieën

Persoonlijkheidsdefinitie, concepten, functies en theorieën

De persoonlijkheid Het is een reeks manieren om zich te gedragen en te denken dat ze individuele verschillen veronderstellen en dat ze worden beïnvloed door de ontwikkeling van de persoon. Omvat attitudes, manieren om zich te verhouden tot anderen, vaardigheden, gewoonten en manieren van denken.

Het is een concept, dat, net als intelligentie, talloze onderzoek heeft gegenereerd. Door de geschiedenis heen hebben talloze mensen geprobeerd het te definiëren, en mogelijke theorieën op te richten die het begrip van een concept vergemakkelijken, dat op het eerste gezicht gemakkelijk lijkt.

Hoewel het meest voorkomende gebruik in de psychologie plaatsvindt, heeft het woord persoonlijkheid andere betekenissen in de populaire taal: om te zeggen dat iemand karakter heeft, om iemand te definiëren die belangrijk is of die van "legale persoonlijkheid".

[TOC]

Definitie van psychologie (verschillende auteurs)

Zoals we zien, wordt de term gebruikt om verschillende aspecten aan te duiden, maar echt, wat begrijpen we volgens de persoonlijkheid volgens de psychologie? Er zijn verschillende definities:

  • Dit is de dynamische organisatie of set processen die de stroom van ervaring en gedrag integreren.
  • Anderen definiëren het in relatie tot zelfconcept (hoe het individu wordt gedefinieerd), of het gevoel van het individu van wie hij is.
  • Kenmerkend voor denken en gedragen; gewoonten, attitudes en de bijzondere vorm van aanpassing aan het milieu.

Pervin en Jhon

Van hun kant definiëren Pervin en Jhon persoonlijkheid als de kenmerken die de consistente gevoel van gevoel, denken en acteren verklaren. Deze patronen vervullen de aanpassingsfunctie van het individu aan de omgeving en tonen hun gebruikelijke manier van geconfronteerd met situaties.

Allport

Allport zei dat het de intra -individuele dynamische organisatie was van de systemen die de unieke aanpassing aan de omgeving bepalen.

Eysenck

Aan de andere kant begrijpt Eysenck persoonlijkheid als de som van de gedragspatronen bepaald door overerving en de omgeving, die ontstaan ​​en ontwikkelen door de interactie van de sectoren: cognitieve of intelligentie, houding of temperament, karakter en constitutie.

Fundamentele aspecten

Kortom, op basis van persoonlijkheidsdefinities die in de loop van de tijd zijn voorgesteld, worden de volgende fundamentele aspecten geëxtraheerd:

  • Persoonlijkheid is een hypothetisch construct dat een reeks functies omvat, relatief stabiel in de loop van de tijd, consistent (ze variëren niet van de ene situatie tot de andere) en die voorspellend gedrag mogelijk maken.
  • De persoonlijkheid omvat andere elementen zoals cognities, affecties en motivaties die gedrag bepalen en die kunnen verklaren dat persoonlijkheid soms niet zo consistent en stabiel is in sommige omstandigheden.
  • Het omvat alle functies en gedragsmanifestaties, die het resultaat zullen zijn van stabiele en dynamische elementen, persoonlijke, sociale en culturele invloeden. Het is iets onderscheidends en typisch voor elk individu.

Gebruik van de term persoonlijkheid

Het woord persoonlijkheid heeft een ander gebruik: 

Het kan je van dienst zijn: 71 dingen om te doen als je je verveelt (leuk)

-Om die competente mensen in zijn leven te definiëren "Matthew is een jongen met veel persoonlijkheid".

-Om te verwijzen naar een eminentie die iets belangrijks heeft gedaan "Eysenck is een persoonlijkheid in haar vakgebied".

-Verwijzen naar iemand die anders is dan anderen, en die niet wordt meegesleept door wat anderen zeggen "Marta heeft veel persoonlijkheid"; Of het tegenovergestelde "Rocío heeft geen persoonlijkheid" ..

-Juridische persoonlijkheid: vermogen om verantwoordelijkheden te hebben tegen het gerecht, hetzij door een persoon of een organisatie.

Gerelateerde constructen/concepten

Om persoonlijkheid te begrijpen is het belangrijk om rekening te houden met wat een functie is, wat temperament is en wat karakter is, omdat ze gerelateerde concepten zijn.

Persoonlijkheidstrek

We begrijpen onder persoonlijkheid, die fundamentele elementen om persoonlijkheid te begrijpen. Het zijn elementen zijn niet direct waarneembaar, die uit gedrag worden afgeleid.

Het zijn ook latente bepalingen, dat wil zeggen dat ze normaal niet aanwezig zijn, maar zijn afhankelijk van de relevantie van de situatie. Ze zijn over het algemeen en zijn continu in de loop van de tijd (stabiel) en presenteren continuïteit in verschillende situaties (transituational consistentie).

Als voorbeeld kunnen we een extraverte persoon bedenken, van wie we zouden zeggen dat hij iemand is die contact met anderen zoekt, maar we kunnen overwegen, zoekt het altijd contact met anderen?.

Het antwoord zou nee zijn (dispositioneel karakter). Aan de andere kant kunnen we overwegen, op het eerste gezicht kunt u zien of iemand leuk is of niet? Nee, het is iets dat moet worden afgeleid (onderliggend karakter).

Woedeaanval

Temperament verwijst naar de constitutionele stijl van gedrag, dat wil zeggen naar de verschillen in constitutionele aard die zich voordoen in de processen van fysiologische reactiviteit en zelfregulering, en die in de loop van de tijd worden beïnvloed door overerving, rijping en ervaring.

Kenmerken geassocieerd met temperament:

  • Biologische dimensie: aangeboren en constitutionele invloed die de persoonlijkheid beïnvloeden.
  • Genetische oorsprong en biologische basis.
  • Tijdelijke ontwikkeling, dat wil zeggen, is onderworpen aan rijping en ervaringsprocessen.
  • Vroeg uiterlijk (in de eerste jaren van het leven vóór persoonlijkheid).
  • Gekoppeld aan de sfeer van emoties, inclusief afmetingen van de vorm en gedragsstijl.

Om beter te begrijpen wat het temperament is dat we denken van de neonatentests die het temperament evalueren, hoe lang duurt het om wakker te worden en hoeveel te kalmeren.

Karakter

Het personage is, in tegenstelling tot temperament, gebaseerd op de waarden van elke samenleving, haar onderwijssysteem en hoe ze worden overgedragen. Het is een set gewoonten, gevoel, idealen of waarden, die een individu de reacties van een individu maken.

Het karakter omvat waarden (affectieve en cognitieve componenten), motiverende en gedragscomponenten.

Een voorbeeld zou zijn: “Als ik een idee heb, een gewoonte, een waarde, die het gedrag kan doen of zal beïnvloeden dat ik heb of in de doelen die ik van plan ben te bereiken.

Kan u van dienst zijn: sociale stereotypen

Theorieën over persoonlijkheidskenmerken

De persoonlijkheidsfuncties modellen die zijn ontwikkeld om te proberen de persoonlijkheid uit te leggen, volgt twee verschillende lijnen: biologische modellen en lexicale modellen.

- Biologische persoonlijkheidsfactoriële modellen

Biologische factor modellen zijn gericht op het verklaren dat individuele verschillen in persoonlijkheid worden gevonden in de biologische basen die ten grondslag liggen aan basispsychologische processen.

Het zijn modellen die proberen een verklarende en causaal persoonlijkheidsmodel te formuleren. Het Eysenck -model, Gray's model, Zuckerman en Cloninguer's model vallen op.

Eysenck -model of penmodel (psychoticisme, extraversie en neuroticisme)

Eysenck gelooft dat extraversie, neuroticisme en psychoticisme de drie typen zijn die de hiërarchische structuur van persoonlijkheid verklaren. Deze eigenschappen groeperen de rest van persoonlijkheidskenmerken met elkaar verbonden.

Extravert zijn sociaal, actief, vitaal, assertieve, dominante mensen, sensaties en zorgeloze zoekmachines. Onder rustomstandigheden vertonen ze een chronisch laag niveau van Aroul (in tegenstelling tot introverte mensen).

Neurotica zijn angstige mensen, met depressieve stemming, schuldig, met lage auestima. Zij zijn degenen wier autonome zenuwstelsel een maximale niveau van labiliteit heeft, dat wil zeggen dat het die mensen zijn waarin dit systeem gemakkelijk wordt geactiveerd en de betekenis van de activiteit verandert snel.

Psychotica zijn agressief, egocentrisch, impulsief, antisociaal, onheilig en koud. Het zijn die met een lage serotonine -niveaus.

J. Grijs

Voor grijs zijn de basisdimensies van persoonlijkheid twee: angst en impulsiviteit, die voortkomen uit een combinatie van de dimensies die zijn gedefinieerd door Eysenck (E en N).

De angstige zijn introverte mensen, vatbaar voor straf, dat wil zeggen, ze zijn een betere conditie met straffen.

De bestaande biologische basen achter deze dimensies zijn twee: de gedragsbenadering of het activeringssysteem (BAS) en het gedragsremmingssysteem (BIS).

De werking van deze systemen wordt zelfregulerend en onderhouden door het listniveau of de activering van het zenuwstelsel. Het angstige presenteert een bis -systeem, en de impulsivas een basissysteem.

Zuckerman -model

Zuckerman werkt op dit model met een nieuwe dimensie: "The Search for Sensations".

Deze eigenschap wordt gedefinieerd door de zoektocht naar intense, nieuwe, gevarieerde en complexe sensaties, de wil om te ervaren en deel te nemen aan ervaringen die fysiek, sociaal en financieel risico gedragen. Deze functie heeft grotere scores bij mannen.

Deze eigenschap bestaat uit vier subdimensies: avontuur en risico zoeken, zoeken naar ervaringen, disinhibitie en gevoeligheid voor verveling. Het wordt geassocieerd met lage niveaus van monoaminoxidase (MAO).

Het kan je van dienst zijn: 13 emotionele zelfcontroletechnieken (kinderen en volwassenen)

Wanneer deze niveaus laag zijn, hebben proefpersonen begeleidingsreacties op lage stimuli, zwakke afweerreacties en een grotere hersenrespons onder intense stimuli.

Kloningsmodel

In dit kloostermodel staat dat persoonlijkheid wordt gevormd door 7 brede kenmerken die kunnen worden onderverdeeld in twee groepen: 4 temperamentvolle kenmerken (zoeken naar nieuwheid, vermijding van pijn, afhankelijkheidsreamsatie en persistentie) en 3 kenmerken (zelfbeschikking, coöperatieve en spiritualiteit).

Het is de interactie tussen deze temperamentvolle en kenmerkende kenmerken die het uiterlijk van specifieke reacties op specifieke situaties bepaalt.

De variabiliteit van normale persoonlijkheid, persoonlijkheidsveranderingen en de ontwikkeling van hetzelfde is dus gerechtvaardigd.

De biologische systemen die persoonlijkheidskenmerken ondersteunen, zijn als volgt:

  • Zoek naar nieuwheid: lage dopamine, dat wil zeggen, het reageert intens op nieuwe stimuli en beloningssignalen.
  • Pijnvermijding: hoge serotonine, dat wil zeggen, het reageert intens op aversieve stimuli.
  • Beloningsafhankelijkheid: lage norepinefine, dat wil zeggen, het reageert op prijzen en beloningen.

- Lexical Factorial Models

Lexicale faculteitsmodellen zijn van mening dat we in taal de enige betrouwbare gegevensbron kunnen vinden die verband houden met de kenmerken die persoonlijkheid kunnen definiëren of vormen. Het model van de vijf groten van Costa en McRae valt op.

Model van de Big Five

Dit model stelt het bestaan ​​van vijf persoonlijkheidskenmerken voor: angst, extraversie, hartelijkheid, verantwoordelijkheid en openheid. De facetten die deze mensen karakteriseren, zijn de volgende:

Het is geen biologisch model, hoewel zijn auteurs geloven dat fundamentele persoonlijkheidstrends een bepaalde genetische ondersteuning moeten hebben. Dit model is transcultureel toepasbaar en heeft een universele waarde.

Wat deze functies betreft, is het belangrijk om te benadrukken:

  • Extraversie en neuroticisme: Ze zijn de duidelijkste kenmerken (met een grotere consensus). Ze zijn het nucleaire karakter van persoonlijkheid (in tegenstelling tot hartelijkheid en verantwoordelijkheid met een beperkte consensus)
  • Opening: zeer in twijfel getal omdat het elementen bevat met betrekking tot intelligentie. McCrae en Costa zijn van mening dat intelligentie predisponeert aan opening of dit werkt samen in de ontwikkeling van intelligentie.
  • De Onafhankelijkheid van de facetten vijandigheid en impulsiviteit.
  • Eysenck suggereert dat Verantwoordelijkheid, hartelijkheid en openheid, gelijkwaardig aan psychoticisme eigenschap dat hij voorstelt.
  • Dat is ook gesuggereerd Verantwoordelijkheid en hartelijkheid zijn geen temperamentkenmerken, Maar van karakter.

Referenties

  1. Bermúdez Moreno, J. (2014). Persoonlijkheidspsychologie: theorie en onderzoek. Niet.
  2. Pueyo, a. (1997). Differentiaalpsychologiehandleiding. Barcelona: McGraw-Hill
  3. Pueyo, a. en Colom, r. (1998). Wetenschap en beleid van intelligentie in de moderne samenleving. Madrid: nieuwe bibliotheek.
  4. Sánchez-elvira, m.NAAR. (2005). Inleiding tot de studie van individuele verschillen. Madrid: Sanz en Torres.