Martín de la Cruz Biografie, werk, controverse, monument

Martín de la Cruz (Einde van de 15e eeuw -?)) Hij was een zeer belangrijke Mexicaanse inheemse inheemse in de 16e eeuw sinds hij de auteur was van de Codex die nu bekend staat als Kruisbadisch. Jarenlang werd zijn rol in deze publicatie niet erkend zoals hij zou moeten.

Vandaag is het bekend dat hij de belangrijkste auteur was en Badiano had de leiding over zijn vertaling. De codex geschreven door de inheemse was was zeer relevant door de studie die werd gedaan op de medicinale kruiden van die tijd in Mexico.

Code van het Cross-Badiaanse, Verdrag van de Mexicaanse cultuur over geneeskunde en kruidelijkheid. Via Wikimedia Commons.

Naast zijn werk in de Codex, viel Martín de la Cruz op voor zijn werk aan het Santa Cruz College. Ondanks dat ze geen medische training hebben, de inheemse. Er werd aangenomen dat kinderen positief reageren op natuurlijke en typische behandelingen van inheemse gemeenschappen.

[TOC]

Biografie

Zijn geboortedatum is niet bepaald met zekerheid, hoewel er wordt aangenomen dat hij in het jaar 1510 is geboren. Er zijn verschillende hypothesen over uw geboortesite. Aan de ene kant wordt gezegd dat het oorspronkelijk afkomstig was van Xochimilco, van de gemeente die vandaag Santa María de Nativitas heet. Andere historici beweren echter dat hij een inwoner van Tlatelolco was.

Hij was een inheems, hoewel zijn naam suggereert dat hij deel uitmaakte van een Spaanse familie. De naam van Martín de la Cruz ontstond omdat hij op die manier door de Spaanse priesters werd gedoopt.

De meeste gegevens over uw leven zijn veronderstellingen die zijn gemaakt voor de informatie die verschijnt in de Codex die u hebt geschreven. Op de eerste pagina van het werk zei de inheemse. Hij verzekerde dat zijn kennis werd opgedaan dankzij de ervaring.

Er moet aan worden herinnerd dat het in de 16e eeuw heel gebruikelijk was dat er in inheemse gemeenschappen mensen waren met kennis over natuurlijke geneeskunde. Deze discipline werd beschouwd als de traditionele methode van genezing. Martín de la Cruz zei dat zijn kennis te wijten is aan de leer die hij van zijn ouders en grootouders heeft ontvangen.

Kan u van dienst zijn: het belang van waarden in de samenleving: 12 redenen

Er werd geleerd dat De La Cruz een genezer was aan het College of Santa Cruz, maar er zijn geen verwijzingen over wanneer dit werk begon. Inheemse kinderen reageerden beter op het traditionele medicijn dat ze van het kruis speelden.

Officiële documenten

Er zijn maar weinig rollen waar informatie over Martín de la Cruz is weerspiegeld na de codex die hij schreef.

Een van de documenten, gedateerd in 1550, werd gevonden in het algemene archief van de natie. Daar werd aangetoond dat de onderkoning hem land en het recht gaf om erin te produceren. Het is in die rol waar werd vastgelegd dat het van het kruis een inwoner van Tlatelolco was en dat het een Indiaan was.

Later werd een rol van 1555 bereikt die de informatie over Martín de la Cruz heeft uitgebreid door te stellen dat zijn geboorteplaats de wijk San Martín was geweest. Misschien besloten de Spaanse religieuzen om die reden om die naam te zetten, omdat Martín het heilige van het volk was.

Beroemdste werk

Francisco de Mendoza en Vargas, zoon Antonio de Mendoza (onderkoning van New Spanje), vroeg Martín de la Cruz om alle mogelijke informatie te verzamelen over de medicinale planten die in Mexico werden gebruikt.

De bedoeling was dat de compilatie op dat moment in Spanje als een geschenk voor de koning diende, Carlos I. Francisco de Mendoza wilde dat dit werk de kroon kon overtuigen om Spanje van deze medicinale planten goed te keuren.

Om haar missie te vervullen, moest de tekst worden vertaald uit Nahuatl, een van de belangrijkste inheemse talen in Mexico. Voor vertaling heeft de directeur van het Santa Cruz College Juan Badiano toevertrouwd. Hij was ook inheems, maar domineerde het Latijn omdat hij professor was in de onderwijsinstelling.

De Codex eindigde in juli 1552, net voor de onderkoning naar Spanje tussen augustus en september. In de Nahuatl -taal is het werk ontvangen als een naam “Amate-cohuatl-ixhuitl-pitli". In het Latijn was de titel Libellus van medicinalibus indorum herbis, dat kan worden vertaald in het Spaans als Het boekje van de medicinale kruiden van de inheemse mensen.

Kan u dienen: Inca Gods

In de loop der jaren noemden historici het werk als Code van La Cruz - Badiano. Het was een van de belangrijkste publicaties over het medische gebied van het tijdperk voorafgaand aan de verovering van de Spanjaarden.

Kenmerken

Hij CCruz - Badiano Het was een werk dat bestond uit iets meer dan 60 pagina's. De daar gepresenteerde informatie was verdeeld in 13 hoofdstukken. Verschillende remedies en beelden over de besproken medicinale planten werden belichaamd.

De tekeningen zijn niet gemaakt door De La Cruz of door Badiano. Informatie over de wortels van de planten, de vorm van hun bladeren en het meest gunstige land om te groeien was gedetailleerd.

De classificatie van planten in de Codex werd uitgevoerd volgens het traditionele systeem van inheemse mensen. Dat wil zeggen, de namen verschenen in Nahuatl en waren zeer beschrijvend.

De eerste negen hoofdstukken verwijzen naar verschillende kwalen volgens de delen van het menselijk lichaam. Het eerste hoofdstuk probeerde op het hoofd en alle mogelijke gebieden werden bedekt, van de voeten, ogen tot tanden of knieën.

Van hoofdstuk negen tot 13 was er sprake van oplossingen voor ongemakken zoals vermoeidheid of andere meer algemeen ongemak. Er was ook ruimte om de problemen aan te pakken die ontstonden tijdens de bevalling of mentale problemen.

Belang

Het was een heel belangrijk boek in Europa voor de inhoud die werd weerspiegeld, maar ook vanwege de manier waarop het is geschreven. In de twintigste eeuw besloot het Mexican Social Security Institute (IMSS) een nieuwe editie te publiceren. Sommige van de medicinale planten die door De La Cruz werden genoemd, werden meer diepte geanalyseerd.

Het werk stelde ons in staat om meer kennis te hebben over het gras van TO, bekend in Nahuatl als zoapatle. De la Cruz heeft mercatureerd dat het een plant was die diende om te helpen bij het bevallen van de bevalling. Een paar jaar geleden werd bevestigd dat deze plant een element heeft dat helpt bij de samentrekking van de baarmoeder.

In de loop der jaren zijn drie vertalingen uit het werk op het Engels gemaakt. De eerste werd gepubliceerd in 1939 en de laatste aan het begin van de 21e eeuw. Naast de Latijnse versie zijn er ook twee edities in het Spaans.

Kan je van dienst zijn: de 6 dansen en typische durango beroemder

Hij Codex rond de wereld

Het idee van Codex Was dat hij naar Spanje werd gestuurd. Gedurende al die jaren had hij verschillende eigenaren. Het eindigde in de Vaticaanse Apostolische bibliotheek, in de stad Vaticaan aan het begin van de 20e eeuw.

In 1992 besloot de paus van die tijd, Juan Pablo II, dat de originele versie van de Cruzce Cruz - Badiano Ik moest terugkeren naar Mexico. Na meer dan 400 jaar keerde het boek terug naar het land en is vandaag een van de stukken van de Library of the National Institute of Anthropology and History in Mexico City.

Controverse

Het leven van Martín de la Cruz kwam heel dicht bij Badiano tot het punt dat veel van Badiano's biografische gegevens werden geëxtrapoleerd naar de la Cruz, hoewel ze niet correct waren.

In eerste instantie werd de tekst wereldwijd erkend als Badiano Codex of ook als de Badian manuscript. Dit gebeurde na de vertaling van Emily Walcott van het werk in 1939. Het was de meest populaire versie van inheems werk.

In de rest van de versies is het auteurschap een de la Cruz correct geplaatst, hoewel het normaal is om samen over een werk te praten.

Monument

In Xochimilco is er een tijd om de bijdrage van Badiano en het kruis aan de geschiedenis van Mexico te herdenken. Daar wordt beweerd dat beide artsen waren, hoewel ongetwijfeld meer belang wordt besteed aan Badiano.

Het eerbetoon aan beide is te vinden in de rotonde van de illustere karakters van Xochimilco. De la Cruz is ook gedefinieerd als een salie en een inheemse botanicus.

Referenties

1. Komma's, j., González, E., López, a. en viesca, c. (negentienvijfennegentig). Culturele miscegenatie en Novohispana -geneeskunde. XVI. Valencia: Institute for Documentary Studies.
2. Cruz, m., Bandiano, J. en guerra, f. (1952). Libellus van medicinalibus indorum herbis. Mexico: redactionele vargas rea en de Spaanse krant.
3. León Portilla, m. (2006). Nahuatl -filosofie. Mexico, D.F.: National Autonomous University of Mexico.
4. Medrano González, f. (2003). De plantengemeenschappen in Mexico. Mexico: secretaris van milieu en natuurlijke hulpbronnen.
5. Sahagún, B. (N.D.)). Ancient Mexico: selectie en reorganisatie van de algemene geschiedenis van dingen in New Spanje. Caracas: Ayacucho Library.