Renaissance -literatuur

Miguel de Cervantes en William Shakespeare, vertegenwoordigers van Renaissance -literatuur

Wat is renaissance -literatuur?

De Renaissance -literatuur Het is de set van literaire productie die werd gemaakt tijdens de Renaissance, een cultureel fenomeen dat zich in de vijftiende en zestiende eeuw in Europa heeft voorgedaan. Vóór die datums waren er enkele auteurs wier werken een geschiedenis van deze literatuur waren, met name in het Italië van de dertiende en veertiende eeuw.

Renaissance was niet alleen een transformatie in de kunst, het beïnvloedde ook andere gebieden van de samenleving. Over het algemeen probeerden de intellectuelen van die tijd de kennis te herstellen van het klassieke Griekenland en Rome. Bovendien maakte het religieuze dogmatisme van de middeleeuwen plaats voor een nieuwe filosofie die de mens plaatste en de reden boven het geloof.

Dat humanisme een van de bases van literaire schepping werd. De veranderingen beïnvloedden zowel de vormen als het thema. Verhalen uit de klassieke mythologie werden hersteld en de natuur werd een van de meest besproken thema's. Aan de andere kant verloor literatuur een deel van het moraliserende doel typisch voor de vorige fase.

Een van de meest prominente auteurs van deze periode zijn Machiavelli, William Shakespeare, Miguel de Cervantes of Moliere, onder vele anderen. Werkt op dit moment zoals zoals Prins, Romeo en Juliet, Don Quichot, Het leven van Lazarillo de Tormes of Zomernachtdroom.

Historische context van de literatuur van de renaissance

De middeleeuwen maakten plaats voor een nieuw historisch stadium in de vijftiende eeuw, een verandering gekenmerkt door historische gebeurtenissen zoals de val van Constantinopel (1453), de ontdekking van Amerika (1492) of de uitvinding van de drukpers (1453).

Op dat moment ontstond een nieuwe visie op de realiteit die het middeleeuwse theocentrisme voor humanisme verving, een filosofie die de traditie van het klassieke Griekenland herstelde en de mens en reden als de belangrijkste elementen plaatste.

Van de middeleeuwen tot de renaissance

Johannes Gutenberg, uitvinder van de moderne drukpers

Filosofisch gezien werd de renaissance gekenmerkt door zijn antropocentrisme. Dat wil zeggen, het centrum van het leven, de samenleving of kunst werd de mens.

Deze culturele beweging nam als referentie de culturele, filosofische en artistieke erfenis van Grieks -Roman Antiquity. Vanaf Italië strekte de Renaissance zich over het hele continent uit in de vijftiende en zestiende eeuw, en beïnvloedde alle gebieden van kunst en kennis.

Dit tijdperk was gelijk als het belangrijkste kenmerk onder degenen die God aan mensen had verleend. Hiermee begon het moderne denken te veranderen, wanneer gebaseerd op directe observatie om de realiteit te verklaren. In die zin begon zich een meer wetenschappelijke en rationalistische visie te ontwikkelen.

De term "wedergeboorte" zelf, hoewel later gecreëerd, geeft aan dat de periode werd beschouwd als een herstel van de middeleeuwen, beschouwd als een donker tijdperk.

De ideeën, literaire werken of onderzoek verspreiden zich enorm dankzij de uitvinding van de moderne drukpers van Johannes Gutenberg, in 1453.

Historische en sociaal -culturele veranderingen

In de 16e eeuw leefden Europa belangrijke veranderingen in haar samenleving die het resultaat waren van een historische evolutie die in de dertiende eeuw was begonnen.

In de politieke sfeer verdween het feodalisme langzaam en vond de centralisatie van de macht van de monarchieën plaats. Dit was een totale verandering in de economische, militaire en administratieve gebieden van de continentlanden.

Aan de andere kant breidde de ontdekking van Amerika en de verschillende expedities op andere continenten de verwachtingen van zowel de mens als het individu en van de samenlevingen als geheel uit.

Kan u van dienst zijn: contextueel kaderChristopher Columbus Landing in West -Indië, op een eiland dat de inboorlingen Guanahani noemden en hij San Salvador noemde, op 12 oktober 1492

Commerce begon te groeien en zakenmensen die zich toeleggen op deze activiteit gewonnen in macht en rijkdom.

In het religieuze aspect verloor de kerk invloed op de koningen en werd de staat versterkt. Dit beïnvloedde ook de wereld van kunst en cultuur, omdat het eerder bijna volledig door de kerk was gecontroleerd. Bovendien was de protestantse hervorming een grote inbeslagname in het katholieke Europa.

Veel van deze veranderingen waren gerelateerd aan de ontwikkeling van een nieuwe sociale klasse: de bourgeoisie, de handelaren en ambachtslieden die in de burgo's woonden (steden). De adel verloor de macht en de bourgeois legde een nieuwe mentaliteit op.

Kenmerken van renaissance -literatuur

• Antropocentrische visie: Tijdens de Renaissance was er een opmars van wetenschap en nieuwe ontdekkingen. Het resultaat was dat de samenleving een meer antropocentrische visie verwierf, dat wil zeggen dat het de mens in de centrale positie plaatste die tot die tijd religie had bezet. De literatuur van die tijd werd beïnvloed door deze nieuwe mentaliteit.
• Locus Amoenus: Hij Locus Amoenus Het wordt gedefinieerd als een literair onderwerp dat verwijst naar een paradisieerige en geïdealiseerde natuurlijke locatie. Renaissance -literatuur gaf veel belang aan de natuur, die werd gepresenteerd als een symbool van perfectie. Deze scenario's werden gebruikelijk in poëzie en de werken die met liefde te maken hadden. Maar de auteurs van de Renaissance presenteerden natuurlijke scenario's die door de mens worden bestuurd, in plaats van wilden.
• De ideale vrouw van de Renaissance: De vrouw, object van liefde interesse in de meeste gevallen, werd in de renaissance -literatuur weergegeven met specifieke kenmerken. Het was een idealisatie die perfecte vrouwen beschreef zoals blondines, lichte ogen en witte huid.
• Uiterlijk van tekstpoëzie: De renaissance was een tijd waarin nieuwe vormen van expressie werden geboren. Een van hen was tekstpoëzie, een soort compositie waarin extreme gevoeligheid opvalt. De hoofdthema's waren de liefde en gevoelens van de auteur. Normaal kozen deze dichters voor het gebruik van sonnetten.
• Duidelijke en eenvoudige uitdrukking: In Renaissance -poëzie spreekt de auteur meestal in de eerste persoon over zijn gedachten en emoties, zoals in sommige andere genres, meestal in de eerste persoon. Op deze manier wordt schrijven een reflecterende daad over mens en zijn gevoelens. Stilistisch ging dit ervan uit dat de teksten weg zouden gaan van de duisternis van de middeleeuwse periode. De constructies werden eenvoudiger en gemakkelijker te begrijpen.
• Esthetische en niet -moraliserende functie: Een van de grote verschillen tussen de literatuur van deze periode en de middeleeuws was dat de moraliserende functie was verminderd. In de middeleeuwen waren de geschriften voorbestemd om lezers te benadrukken en in religie te instrueren. In de Renaissance was het daar integendeel het doel om de gevoelens te communiceren en te helpen de mens beter te begrijpen.
• De betovering: In Renaissance -literatuur verscheen er een nieuwe stem: The Comignation. Het was de hoofdrolspeler van het werk toen hij met zijn lezers communiceerde om het verhaal uit te leggen.

Renaissance literatuurproblemen

Liefde

Romeo en Julieta scene. Francesco Hayez foto

Het hoofdthema van Renaissance -literatuur is liefde. In zijn werken prijst hij dat gevoel en de schoonheid van het lichaam en de ziel. Een van de belangrijkste werken met dit thema is Romeo en Juliet, waarin Shakespeare gaat over de onmogelijke liefde en de tragedie die hem vergezelt.

Kan u van dienst zijn: Prescriptieve tekst: kenmerken, typen en voorbeelden

Natuur

Recente versie van Arcadia

Zoals opgemerkt, speelde de natuur een fundamentele rol in veel van de werken van deze periode. Zo wordt het landschap, met zijn schoonheid en de gevoelens die het oproept, een hoofdrolspeler van vele gedichten en verhalen.

Dit belang resulteerde in een nieuw literair genre: het landelijke of pastorale, met voorbeelden zoals zoals Arcadia, van Jacopo Sanzazaro, of Carmen Bucolicum, van Petrarca.

Klassieke mythologie

De Lusíadas, Cover van 1572

De Renaissance probeerde de filosofie en kunst van Grieks -Roman Antiquity te herstellen. Literatuur was geen uitzondering, en mythologische karakters van Griekenland en Rome of verwijzingen naar hen verschijnen in werken zoals zoals De Lusíadas, door Luis de Camoens.

Cavalerieromans

Eerste editie van het eerste deel van de ingenieuze Hidalgo Don Quixote de la Mancha, 1605

Een van de bekendste thema's van Renaissance -literatuur was toegewijd aan het vertellen van de avonturen van de Walking Knights. Deze gingen de wereld rond om de zwakken te beschermen en geconfronteerd met de goddelozen, of het nu menselijk is of monsters.

Orlando woedend, van Ludovico Ariosto, was een van de beste voorbeelden van dit thema. Het belangrijkste werk over dit onderwerp was echter parodie op cavalerieboeken: De ingenieuze heer Don Quijote van La Mancha, door Miguel de Cervantes.

Sociale kritiek

Cover van het werk van Lazarillo de Tormes. Bewerkt in 1554 in Medina del Campo (Spanje)

Sommige auteurs felle kritiek op het onrecht van de samenleving van de tijd. In De Lazarillo de Tormes, De ongelijkheden, hypocrisie of ondeugden die Spanje gedurende die eeuwen hebben getroffen, worden bijvoorbeeld weerspiegeld.

Kritiek op de kerk

De protestantse hervorming en haar reactie, de tegenrestatie, bracht Europa tot het punt van het uitlokken van verschillende religieoorlogen uit te lokken.

Literatuur ging over de religie en kracht van de kerk in boeken zoals Lof van waanzin, Erasmus van Rotterdam, of Utopia, van Tomás Moro.

Religieus gevoel

Ondanks humanisme en antropocentrisme dat de renaissance kenmerkte, bleef religieus thema een belangrijke rol spelen in de literatuur. Het gevoel tegenover het goddelijke was de hoofdrolspeler van werken zoals die van San Juan de la Cruz, waar een groot mystiek wordt bewezen.

Auteurs en uitstekende werken

Nicolás Machiavelli (Italië, 1496-1527)

Florentino Nicolás Machiavelli was een van de meest opvallende denkers van zijn tijd. Persoonlijk was hij een voorstander van de Republiek, maar beschouwde hij de aanwezigheid van een monarch beter dan anarchie.

In het literaire veld was zijn meest prominente werk Prins, beschouwd als een van de belangrijkste politieke studies in de geschiedenis. Zijn invloed is zo groot dat zijn achternaam een ​​bijvoeglijk naamwoord is geworden, Machiavellian, dat hij in zijn oorspronkelijke conceptie verwees naar het idee dat de reden van de staat boven elke ethische overweging was.

Erasmus van Rotterdam (Nederland, 1467-1536)

Erasmus was een van de meest prominente auteurs in de Renaissance. Geboren in Holland, wordt hij beschouwd als een van de grote volgelingen van het humanisme.

De auteur was voor alle innovaties die verschenen in de wetenschap, de samenleving of de filosofie. Evenzo koos hij voor de noodzaak om de kerk te hervormen. Zijn ideeën werden weerspiegeld in zijn werk Loven waanzin, Een felle satire voor kerkelijke douane.

Molière (Frankrijk, 1622-1673)

Jean-Baptiste Poquelin, beter bekend als Molière, was een Franse theaterauteur wiens werken werden gekenmerkt door de realiteit weer te geven met een satirische stijl.

Kan u van dienst zijn: 80 connectoren voor tests en voorbeelden van gebruik

De door deze auteur gecreëerde personages waren gemakkelijk te herkenbaar door de toeschouwers van die tijd, omdat ze tekenfilms van gebruikelijke persoonlijkheden van de Franse samenleving waren.

Onder zijn werken zijn Het mooie belachelijke, over de dromen van de jonge vrouwen van provincies; De hebzucht, geïnspireerd door een werk van Plauto en weerspiegelt extreme hebzucht; of De denkbeeldige patiënt, onder andere. 

William Shakespeare (Engeland, 1564-1616)

Het is mogelijk de bekendste auteur in de geschiedenis van de literatuur. Zijn toneelstukken zijn wereldwijd vertegenwoordigd, vanwege hun universele thema.

In de werken van Shakespeare zijn er voorbeelden van bijna alle onderwerpen van de renaissance, uit de liefde voor Romeo en Juliet, tot het drama van Macbeth of Gehucht.

Naast de auteur van komedies als Zomernachtdroom of Windsor's vrolijke comadres, Shakespeare slaagde erin de menselijke conditie perfect te beschrijven, in goed en in het slechte, in zijn grote tragedies, waaronder, afgezien van de bovengenoemde, Otelo, Venice Merchant, King Lear of Antonio en Cleopatra.

Miguel de Cervantes y Saavedra (Spanje, 1547-1616)

Miguel de Cervantes y Saavedra was een toneelschrijver, dichter en Spaanse romanschrijver wiens topwerk was De ingenieuze heer Don Quijote van La Mancha. Dit boek, een parodie op cavalerieboeken, wordt beschouwd als de eerste moderne roman en is het meest bewerkt in de geschiedenis na de Bijbel.

In aanvulling op De Quijote, Cervantes was de auteur van Works die alle verhalende genres van die tijd bestrijken: de pastorale roman, Picaresque, Byzantine of Satire. Ze markeren titels als De Galatea, Voorbeeldige romans of De werken van Persiles en Sigismunda.

Andere auteurs en werken

• Tomás Moro, Utopia (1516).
• Ariosto Ludovico, Orlando woedend (1532).
• François Rabelais, Gargantúa en Pantagel (1534).
• Baltasar Castiglione, De hovelingen (1549).
• Pierre Ronsard, Odas (1551-52).
• Anoniem, Het leven van Lazarillo de Tormes (1554).
• Luis de Camões, Lusíadas (1572).
• Tasso Torquato, Aminta (1573).
• Michel de Montaigne, essays (1580).
• Edmund Spenser, De feeënkoningin (1590).
• San Juan de la Cruz, Donkere nacht van de ziel (1618).

Renaissance literaire genres

• Lyrisch: Het was het meest geoefende genre van de Renaissance. Poëzie ervoer enorme technische innovaties dankzij de invloed van Italiaanse auteurs. Binnen poëzie ontstond een zeer specifieke tak, mystieke poëzie, die zijn grootste vertegenwoordigers had in San Juan de la Cruz en Saint Teresa de Ávila.
• Repetitie: Tijdens de Renaissance werd het essay als een genre geboren uit Michel de Montaigne. Het essay, letterlijk begrepen, is een proza ​​proefschrift over een bepaald onderwerp. Precies dit genre diende de nieuwe humanistische benadering, omdat het reflectie mogelijk maakte op belangrijke onderwerpen, zoals wetenschap, reden, politiek, kunst of religie.
• Dramaturgie: Het theater kreeg groot belang, omdat het een enorme manier van communicatie was, duidelijk geërfd van de oudheid. Een van zijn grote faciliteiten was dat het publiek niet hoefde te weten hoe hij naar het theater moest gaan.
• Moderne roman: De roman, als een modern genre, werd opgericht met De Quijote, van Cervantes. Dit genre begon in latere eeuwen een grote populariteit te krijgen, tot vandaag.
• Het picaresk: Hoewel het een verhalend subgenre is, werd het in Spanje van groot belang, omdat het door dit soort werken (satirisch, humoristisch) gewaagd en assertief was voor de hele samenleving van die tijd en al zijn landgoederen, van de monarchie naar de kerk, en van de bourgeoisie tot de armste niveaus. Een van de meest emblematische voorbeelden is Het leven van Lazarillo de Tormes.

Referenties

1. Tabuenca, e. Renaissance -literatuur: hoofdkenmerken. Hersteld van aprrofesor.com.
2. Renaissance -literatuur. Hersteld van Hiru.EUS.
3. Renaissance -literatuur. Hersteld van Arthistory.com.
4. Renaissance -literatuur. Opgehaald uit online geletterd.com.
5. Renaissance -literatuur. Hersteld van encyclopedie.com.