Prosodische middelen

Sommige prosodische middelen zijn intonatie, stemvolume, ritme of emotionaliteit. Met licentie

Wat zijn prosodische middelen?

De Prosodische middelen Het zijn hulpmiddelen die worden gebruikt in orale expressie die helpen het bericht correct te verzenden. Ze staan ​​het toe om een ​​tentoonstelling een grotere dynamiek te geven en erin slagen de aandacht van de luisteraar te trekken. Ze worden gebruikt in gratis orale uitdrukking of hardop lezen van een geschreven document.

In het dagelijks leven zijn prosodische middelen van groot belang voor effectieve en correcte communicatie. Deze bronnen worden niet alleen gebruikt door mensen in hun dagelijks, ze worden ook gebruikt door sprekers, sprekers en degenen die gesprekken geven van welke aard dan ook, motiverend of verklarende en wetenschappelijk.

Meest voorkomende prosodische middelen

Er zijn verschillende bestaande prosodische middelen:

1. De intonatie

Het is de variatie of modulatie van de toon van de stem, het toepassen of aftrekken van kracht in bepaalde woorden om de betekenis ervan te begeleiden en de tentoonstelling verschillende nuances te geven.

Een liefdesgedicht kan niet worden verklaard met dezelfde intonatie waarmee een toespraak wordt gelezen in een politieke bijeenkomst, omdat het karakter van de tekst in beide gevallen anders is.

Het volume van de stem, de intensiteit waarmee sommige woorden worden uitgesproken en de zachtheid van anderen, zal helpen de exacte intentie van de boodschap te verzenden in termen van gedachten, gevoelens of emoties.

2. Emotie

Hier speelt een zeer belangrijke rol de histrionische capaciteit van de spreker, in termen van de emotie die hij tot zijn toespraak kan afdrukken dat het kortom niets anders is dan een interpretatie of acteren.

Emotiviteit zal empathie in het publiek bereiken, dat wil zeggen dat het de luisteraar zal laten betrokken raken bij de emotie met de boodschap. Het is een zeer effectieve en overtuigende bron.

Kan u van dienst zijn: 12 literaire gedichtenbronnen

3. Het volume

Iets dat vanzelfsprekend lijkt, maar dat vaak het succes of falen van een tentoonstelling bepaalt.

Het juiste volume wordt bepaald door de kenmerken van de behuizing (grootte, hoogte, akoestische, externe geluiden), het aantal mensen en het type bericht zelf.

4. Ritme

Hier zijn verschillende variabelen, zoals vloeibaarheid en pauzes. Evenals in de dans, in de mondelinge uitdrukking moet je een grote beheersing hebben van deze twee tools om een ​​succesvolle toespraak te garanderen.

Een constant en monotoon ritme zal het publiek vervelen. Het is ook belangrijk dat de toespraak spontaan en vloeiend wordt opgemerkt.

Pauzes voegen drama toe aan het bericht, naast het geven van de luisteraar de nodige tijd om de informatie correct te verwerken.

Iemand die met te veel pauzes spreekt, kan uw gesprekspartner vervelen en deze afgeleid maken, waardoor communicatie van kracht wordt.

Integendeel, iemand die te snel spreekt, zonder de juiste pauzes, zal de luisteraar verwarren en uitputten, die te veel energie zal consumeren die probeert alle informatie te assimileren. Pauzes zijn daarom onmisbaar en hun goede management is een kunst.

5. De dictie

Het heeft te maken met de juiste uitspraak van woorden en neemt het juiste moment zodat alle klinkers en medeklinkers duidelijk klinken.

Hier is het ook belangrijk om te zorgen voor het scheiden van elk woord van het volgende, om de juiste interpretatie van het bericht als geheel te garanderen.

Het is raadzaam dat de spreker bepaalde vocalisatieoefeningen uitvoert voorafgaand aan zijn toespraak, waardoor hij de kaak en gezichtstong en spieren kan ontspannen.

Can Serve You: Lorenzo Luzuriaga: biografie, stijl en werken

Evenzo is een voorzichtige noodzakelijk - maar niet overdreven - de opening van de mond zodat de tonische en atonische lettergrepen correct kunnen worden uitgesproken.

Net als in geschreven taal is de juiste accentuering van woorden in mondelinge taal essentieel om een ​​correcte en unieke betekenis over te brengen.

6. De herhaling

Het is een zeer nuttige bron wanneer de spreker een idee wil benadrukken en dat hij naar het bewustzijn van zijn publiek kijkt.

Het wordt ook veel gebruikt op momenten dat er tekenen van vermoeidheid of dispersie in het publiek zijn.

7. Verduidelijking of uitbreiding

Het zijn verbale "haakjes" die worden gebruikt om een ​​idee uit te breiden of beter uit te leggen. Uitbreiding in mondelinge taal moet kort en beknopt zijn, zodat ze snel kunnen terugkeren naar het oorspronkelijke idee zonder dat de luisteraar het doel van de hoofdbericht wordt gedispenteerd of verloren.

8. De metafoor

De metafoor is een semantische lexicale bron, dat wil zeggen dat deze te maken heeft met de betekenis van wat er is gezegd. Probeer met de metafoor iets te zeggen of uit te leggen zonder directe toespeling op dat iets te doen, maar met termen die hun betekenis delen. Het is een esthetische bron die min of meer effectief zal zijn, afhankelijk van het culturele niveau van het publiek.

Metafoor voorbeelden:

"De sneeuw van de tijd trof mijn tempel": Nieves heeft te maken met grijs haar, omdat in werkelijkheid wat je wilt aangeven, het verstrijken van de tijd is, dat de persoon al grijs haar in het haar heeft.

"Dans mijn hart als je je ziet en huilt als je vertrekt": het hart kan niet dansen of huilen, maar de metafoor brengt de emotie van vreugde en verdriet over die de aanwezigheid of afwezigheid van de persoon produceert naar wie de uitdrukking verwijst.

Kan u van dienst zijn: soorten teksten

9. Vergelijkingen of analogieën

Samen met de verduidelijkingen en extensies zijn het bronnen die de spreker in staat stellen een idee beter uit te leggen en de luisteraar het te laten repareren en correct te begrijpen.

Het is geen exclusieve bron van mondelinge taal, en soms werkt het beter in geschreven taal, waarbij de lezer zijn tijd afhandelt om de boodschap te begrijpen.

In een tentoonstelling moet u hiervoor voorzichtig zijn, want als u geen goede vergelijking kiest, kunt u verwarren in plaats van te verduidelijken.

10. Hyperbool

Het is een andere literaire bron die met relatief succes naar orale expressie kan gaan, afhankelijk van het vermogen van het gebruik ervan.

De hyperbool is een retorische figuur die bestaat uit het overdrijven van een feit om de aandacht te trekken en meer nadruk te leggen op een idee met betrekking tot de rest.

Het is belangrijk dat de bedoeling van de emittent niet in de war is bij het gebruik van een hyperbool: het moet duidelijk zijn dat het een opzettelijke overdrijving is en geen bedrog of een leugen die de geloofwaardigheid of reputatie in diskrediet kan brengen of verminderen.

Enkele voorbeelden van hyperbool: "Ze hebben me pijn gedaan aan de wimpers", "Ik hou van je tot oneindig en verder", "Ik herhaalde het een miljoen keer", "Wij zijn het beste land ter wereld".

Referenties

1. Prosododische en verbale bronnen voor de intensivering van emoties in het dagelijkse gesprek. Academie hersteld.Edu.
2. Retorische figuren. Opgehaald uit toezicht.com.