Manuel Acuña Biografie, stijl, werken, zinnen

Manuel Acuña Narro (1849-1873) Hij was een Mexicaanse schrijver, dichter en toneelschrijver. Het is echter beschouwd als een van de meest prominente literaire romantiek in Mexico.

De geschriften van Acuña werden gekenmerkt door een eenvoudige en expressieve taal, waar fataliteit de maximale inspiratie was. Hoewel zijn werk niet overvloedig was, gaven de titels die hij kwam om te publiceren hem erkenning. Ze vallen onder hen op Nacht, Poëtisch werk en Laatst, Dramatisch theatraal stuk.

Portret van Manuel Acuña. Bron: Sergio Zaragoza Sicre [CC BY-SA 2.0], via Wikimedia Commons

Manuel Acuña was een romantisch en gepassioneerd, een dichter die enorm aangetrokken was tot liefde. In zijn korte bestaan ​​glimlachte het leven niet altijd naar hem, zijn sterke karakter en moeilijke persoonlijkheid leidde hem op het pad van de duisternis, waardoor hij geen liefde teleurstelling had. Zo was zijn depressie dat de zwakte zichzelf oplegde en zijn kunst ging met zijn dood.

[TOC]

Biografie

Geboorte en familie

Manuel werd geboren op 27 augustus 1849 in de stad Saltillo, Coahuila, binnen een traditionele en gecultiveerde familie. Zijn ouders waren Francisco Acuña en Refugio Narro. Van jongs af aan werd hij aangetrokken tot brieven en literatuur.

Acuña -opleiding

Acuña ontving de eerste leer van zijn ouders. Later ging hij naar het Josefino College van de stad waar hij werd geboren. Toen het baccalaureaat culmineerde, ging hij in 1865 naar de hoofdstad van het land om wiskunde, filosofie, Latijn en Frans te studeren aan de School of San Ildefonso.

Toen, in 1866, begon hij medicijnen te studeren aan de toen bekende National School of Medicine. Tijdens een periode bleef hij in een bescheiden kamer in het voormalige klooster van Santa Brígida, maar tegelijkertijd woonde hij in de woningen van de instelling waar hij studeerde. Kon de race niet voltooien.

Eerste literaire stappen

Manuel Acuña begon zijn smaak voor schrijven in zijn universiteitsstudent te materialiseren. Begon de verschillende bijeenkomsten bij te wonen die in de hoofdstad werden gemaakt. Daar kreeg hij de gelegenheid om zijn goede vriend Juan de Dios Peza te ontmoeten.

Op dat moment schreef hij ook voor gedrukte media, werk waarin hij tot het einde van zijn dagen diende. Sommige kranten waar hij samenwerkte, waren De Renaissance, de vrije denker, de Federalist, de Búcaro En De echo van beide werelden, onder andere.

Verlies van een vriend

Acuña leed de dood van zijn vriend Eduardo Alzúa in 1869. Het verlies verbaasde hem en zadelde veel op. De tragische gebeurtenis inspireerde hem om een ​​gedicht aan zijn partner te wijden, en die korte verkiezing opende de deuren van erkenning in de literaire en intellectuele samenleving van zijn land.

De nezahualcóyotl

De schrijver was geïnteresseerd in de geschiedenis en literatuur van zijn land, en om deze reden besloot hij te trainen met enkele vrienden en intellectuelen de Nezahualcóyotl Literary Society. De fundamentele doelstelling van die groep was om de Mexicaanse cultuur bloot te leggen als een vorm van eenwording van het collectief.

Eerste publicaties

Door zijn deelname aan de literaire samenleving Nezahualcóyotl slaagde Acuña erin om verschillende van zijn eerste geschriften te publiceren. Sonnet, de wind, daarom En Droge bladeren Ze werden gepubliceerd in Iberia En De Anahuac. Ook in die tijdschriften verspreidde de groep ook verschillende culturele werken.

Kan u dienen: Murad III: Biografie, Reign, Bijdragen, Dood

Acuña in liefde

Manuel Acuña had geen geluk in liefde. Volgens geleerden werd hij verliefd op de jonge Rosario de la Peña. Het was echter niet beantwoord, dus werd ze haar belangrijkste muze in inspiratie voor haar gedichten. Ze was een van de redenen voor haar zelfmoord.

Portret van Rosario de la Peña, onbeantwoorde liefde voor Manuel Acuña. Bron: Oude krant [Public Domain], via Wikimedia Commons

Tussen succes en ongeluk

Hoewel Manuel Acuña begon te slagen en erkenning in de literatuur, was zijn economische situatie niet goed en was zijn hart vernietigd. Depressie nam de controle over zijn leven, dus voor hem was niets logisch, dus zocht hij zijn toevlucht in pijn en ellende en verwijderde hij zijn benadering van de essentie van het leven.

Dood

Acuña gaf geen wapenstilstand aan het leven, en de ontgoocheling van de liefde leidde hem tot een fataal einde. Op 6 december 1873 besloot hij zijn bestaan ​​te beëindigen door een dosis kaliumcyanide te nemen, toen hij pas vierentwintig jaar oud was. Zijn dood verraste zijn vrienden en de Mexicaanse literaire gemeenschap.

Zijn lichaam werd gevonden door zijn goede vriend Juan de Dios Peza in de dertien kamer van de Student Residences van de School of Medicine. Naast hun overblijfselen waren er vijf kaarten. Het is bekend dat in één werd gevraagd dat er geen autopsie is gemaakt, terwijl de inhoud niet bekend was.

Graf

Aanvankelijk werd zijn lichaam afgezet op begraafplaats Florido Campo de México. Toen werden hun overblijfselen begraven in de rotonde van illustere mensen, totdat ze uiteindelijk in 1917 naar hun geboorteplaats werden gebracht, met name in de rotonde van de illustere coahuilenses.

Stijl

De literaire stijl van Manuel Acuña werd gekenmerkt door een duidelijke en eenvoudige taal, en passie en romantiek benadrukten kenmerken in zijn poëzie. De fatalistische en pessimistische persoonlijkheid van de auteur waren duidelijk in zijn teksten; En liefde en hartzeer waren de maximale inspiratie.

In sommige verzen van de Mexicaanse schrijver kunnen bepaalde ornamenten worden waargenomen die zijn werk expressiever hebben gemaakt. Deze eigenschappen werden echter niet bewezen Nacht naar Rosario: Integendeel, de realiteit, de precisie en de openhartigheid hebben dat uitstekende gedicht door Acuña verzegeld.

Toneelstukken

- Laatst (1872). Toneelstuk.

- Droge bladeren.

- Voor een lijk.

- Nacht.

- Poëzie (Postume editie, 1884).

-Korte beschrijving van uw werk

Laatst (1872)

Het was het enige dramatische werk van de Mexicaanse schrijver, die werd vrijgegeven op 9 mei 1872 en een goede ontvangst had door het publiek en critici. Hij vertelde het verhaal van een vrouw die na het overwinnen en vinden van liefde terugkeerde naar ellende product van slechte acties van loves uit het verleden.

De toneelschrijver wist het. Hij bekritiseerde ook fanatisme; In dit manuscript had de wetenschappen en pedagogiek een ere -stoel. Met dit werk demonstreerde Manuel Acuña zijn grote vermogen om te theater.

Tekens

Het proza ​​-werk was verdeeld in drie handelingen en had als karakters:

- Eugenia.

Het kan u van dienst zijn: Huertismo: achtergrond, kenmerken, oppositie

- Maria.

- David.

- Ramiro.

- Antonio.

- Manuel.

- Twee bedienden.

Fragment

"Eerste handeling. Scène i. Eugenia en David

David: -Wat zal denken! (Naderen). Eugenia!

Eugenia: -Ah! Ben jij, David? Dat je snel bent teruggekeerd, mijn vriend.

David: -heel snel?

Eugenia: -Ilang je tenminste niet zo lang gedaan als ik had verwacht. En wat het lijkt, je komt erg gelukkig, nietwaar, nietwaar?

DAVID :- EN JUISTE: Kijk dat toen ik terugkwam uit Tacubaya, ik me in dezelfde trein bevond als ik kwam, met een voormalige schoolgenoot, die je niet weet, maar die ik je vele malen heb gesproken, noemde hem als het Beste en de meest geliefde van mijn vrienden.

Eugenia: -Manuel Roma?

David: -yes, Manuel Roma. Zeer goede jongen: je zult zien wanneer je hem behandelt. En ik hou heel veel van hem; Net als de personificatie van mijn herinneringen aan een student, tijd, misschien wel het mooiste van mijn leven, sindsdien was het toen ik je ontmoette.

Eugenia: -De bedankt, David. En vertel me: heb je al gezien De twintigste eeuw gisteren?

David: -No. Wat zegt het van belangrijk?

Eugenia: -Re is een paragraaf waarin het lof voor u afwijst, zegt dat ... (neem een ​​krant en laat het zien tot het punt waarnaar het verwijst) Kijk, hier is hier.

David: -We komen! (Lezing). We zijn verheugd aan onze lezers aan te kondigen dat de beroemde kunstenaar wiens triomfen waar we over spraken in een van onze vorige nummers, hij is teruggekeerd, na vijf jaar afwezigheid ... ".

Nacht

Het was het meest erkende werk van Manuel Acuña, dat ook bekend stond als Nacht naar Rosario, omdat ze toegewijd zijn aan de vrouw die verliefd werd zonder te worden beantwoord. Het gedicht was een verklaring van liefde waar de helderheid van taal geen literaire ornamenten nodig had.

Bronze opluchting van NezahualCoyotl, die de naam inspireerde van de literaire samenleving gemaakt door Manuel Acuña. Bron: Thelmadatter [Public Domain], via Wikimedia Commons

De onschuld en ontwikkeling die de auteur op de verzen heeft gedrukt, opende de deuren voor een wereld van mogelijkheden op het gebied van literatuur. Ondanks alle goede prognose verkregen door zijn capaciteiten, koos de schrijver echter voor de dood. De romantische en de passie waren een duidelijke weerspiegeling van hun persoonlijke ervaring.

Fragment

"Nou, ik heb het nodig

jou vertellen,

Zeg je dat ik van je hou

met heel mijn hart;

Wat is veel ik lijd,

Wat is veel dat ik huil,

Ik kan het niet,

En tot de schreeuw die u smeken

Ik smeek je en praat namens je

van mijn laatste illusie.

… Ik wil dat je weet

zo vele dagen geleden

Ik ben ziek en bleek

Niet zo veel slapen ..

Dat was mijn hoop ..

Maar sinds hun gloeit

De diepe afgrond is tegen

dat bestaat tussen de twee,

Tot ziens voor de laatste keer,

liefde voor mijn liefdes;

Het licht van mijn duisternis,

De essentie van mijn bloemen,

Het zicht van mijn dichter,

Mijn jeugd, tot ziens!".

-Fragmenten van de gedichten van andere auteur

"Vaarwel naar Mexico"

"Wel, bestemming in pos

zwak tegen je ketting,

Geconfronteerd met de plicht die het beveelt

Ik moet afscheid nemen;

Voordat mijn mond wordt geopend

Om plaats te maken voor dit accent,

De stem van mijn gevoel

wil een woord met je praten.

Onder het licht van deze dag

van onuitsprekelijke en pure charme

Kan u van dienst zijn: vee in New Spanje: kenmerken en dieren

Door je afscheid te geven, zweer ik,

Oh lieve Mexico van mij!

Wat als hij met zijn troepen is afgekapt

Alle mensen banden,

Het zal je uit mijn armen scheuren

Maar vanuit mijn borst, nooit!".

"De blijdschap"

"Een blauwe lucht van sterren

schitteren in immensiteit;

Een liefdesvogel

zingen in het bos;

door milieu de aroma's

van de tuin en de oranje bloesem;

Naast ons het water

ontspruiten uit de lente

Ons hart in de buurt,

Onze lippen veel meer,

je komt naar de hemel

En ik zal daar blijven

Dat is liefde mijn leven,

Dat is geluk!".

"Droge bladeren"

"... elk blad is een geheugen

zo triest als teder

Wat was er op die boom

een hemel en een liefde;

verzamelde vorm allemaal

Het winterlied,

De strofe van de sneeuw

en het volkslied van pijn.

Morgen op hetzelfde uur

waarin de zon je voor het eerst kuste,

Over uw pure en tovenaresbron

De kus van de dageraad zal weer vallen ..

In God eist u mijn geloof dat ik creëer,

en dat een altaar in me opkomt.

Ah! Als je je gewoon ziet

Zodat ik van God hou, in jou geloven .. !".

Zinnen

- "Materie, onsterfelijk als glorie verandert van vorm, maar sterft nooit".

- “Nog meer dan met onze lippen praten we met onze ogen; Met de lippen praten we over de aarde, met het oog van de hemel en ons ”.

- 'Wat wil je dat ik doe, het stukje van mijn leven? Wat wil je dat ik met dit hart doe?".

- “Ik begrijp dat je kussen nooit van mij mogen zijn, ik begrijp dat ik in je ogen mezelf nooit zal zien; En ik hou van je, en in mijn gekke en brandende rap.

- "Morgen dat onze ogen niet langer kunnen worden gevonden, en dat we afwezig leven, ver weg van elkaar, dat dit boek je vertelt over dit boek vertelt me ​​alles".

- 'Hoe moeten de motieven van een doden?".

- "Ik was alleen en verdrietig toen de nacht je de witte vleugels deed vouwen om me te verwelkomen ...".

- “Ik heb het gevoel dat de tuin van mijn tederheid in Flores springt, die de strofe van een lied onder zijn dikte beeft; En voor het geluid en het brandende mompelen van elke noot, iets groots dat in mijn hart springt ".

- “Ik zal het hebben over de in beslag genomen vlinder die in een onophoudelijke en gedurfde vlucht al de hemel door de roos verlaat; Hij verlaat de roos al voor de hemel ... ".

- “Ik zal beginnen met te zeggen dat er geen deugd, overtuigingen of illusies zijn; dat in criminele en domme kalmte niet langer het geloof in harten verslaat; Dat de imbeciele man, aan de blinde glorie, alleen denkt aan goud en vouwen ".

Referenties

1. Olascoaga, een. (2018). De nachtdichter. Mexico: Catopardo. Ontvangen: Catopardo.com.
2. Tamaro, E. (2004-2019). Manuel Acuña. (Nvt): biografieën en levens. Hersteld van: biografie en vidas.com.
3. Manuel Acuña. (2019). Spanje: Wikipedia. Hersteld van: is.Wikipedia.borg.
4. Acuña Manuel. (2019). (Nvt): Org -schrijvers. Opgehaald uit: schrijvers.borg.
5. Díaz, C. (S. F.)). Biografie van Manuel Acuña. (Nvt): geschiedenis en biografie. Hersteld van: geschiedenis-biografie.com.