Sociale desorganisatie

De theorie van sociale desorganisatie probeert uit te leggen hoe een persoon leeft in de grootste of mindere kans om misdaden te plegen

Wat is sociale desorganisatie?

De Sociale desorganisatie Het is een sociologische theorie die de invloed verhoogt die de buurt heeft waarin een persoon wordt grootgebracht in de kans dat deze komeetmisdrijven. Het is ontwikkeld door de Chicago School en wordt beschouwd als een van de belangrijkste ecologische theorieën van de sociologie.

Volgens deze theorie worden mensen die misdaden begaan, beïnvloed door de omliggende omgeving, zelfs meer dan ze worden beïnvloed door hun individuele kenmerken. Dat wil zeggen, de plaats waar ze wonen is belangrijker dan hun persoonlijkheid om te bepalen hoe gevoelig een persoon is om een ​​misdrijf te plegen.

De theorie leidt erin dat er verschillende ecologische factoren aanwezig zijn in bepaalde gemeenschappen die individuen negatief beïnvloeden. Een van deze factoren zijn het grote aantal studenten dat niet klaar is met de middelbare school, werkloosheid, de verslechtering van huizen en het verlaten van ouders.

Theorie van sociale desorganisatie

ontstaan

Thomas en Znaniecki waren de eerste auteurs die de principes van de theorie introduceren in hun onderzoek tussen 1918 en 1920. Ze bestudeerden hoe het denkproces van een persoon wordt bepaald door de interactie van hun gedrag en hun situatie.

In 1925 ontwikkelden Park en Burgess een tweede theorie die het meest gekoppeld was aan ecologische concepten, waarin stedelijke samenlevingen werden gedefinieerd als omgevingen die met elkaar interageren op dezelfde manier die in de natuur plaatsvindt volgens de evolutietheorie van Darwin.

Uit dit idee wordt de samenleving gedefinieerd als een entiteit die werkt als een enkel organisme.

In 1934 heeft Edwin Sutherland de principes van de desorganisatietheorie aangepast om de groei van criminaliteit in ontwikkelingslanden te verklaren die tot het proletariaat behoren. Volgens de auteur brengt deze evolutie een reeks culturele veranderingen met zich mee die het misdaadpercentage kunnen verhogen.

Kan je van dienst zijn: de 6 meest populaire legendes en mythen

Ontwikkeling

In 1942 ontwikkelden twee auteurs van de Chicago Criminology School - genaamd Henry McKay en Clifford Shaw - de definitieve theorie van sociale desorganisatie als het product van hun onderzoek.

De theorie van de twee auteurs geeft aan dat de fysieke en sociale omgeving waarin het een individu groeit (of bewoont) de belangrijkste reden is voor al het gedrag dat hij uitvoert op basis van hun gedrag.

Dit is een theorie die voornamelijk verband houdt met de studie van misdaden en wordt gebruikt om te voorspellen waar een misdrijf kan optreden volgens het type buurt.

Volgens beide auteurs hebben de plaatsen waar misdaden meestal in de Verenigde Staten worden uitgevoerd, meestal drie hoofdfactoren: de inwoners zijn meestal van gevarieerde etnische groepen, er is een hoog niveau van armoede en gezondheidsaandoeningen zijn precair.

Volgens de resultaten van hun studies zeiden Shaw en McKay dat misdaad geen weerspiegeling is van individuele acties, maar van de collectieve staat van individuen. Volgens deze theorie zijn misdaden handelingen gepleegd als reactie op abnormale levensomstandigheden.

Het wordt meestal gebruikt als een hulpmiddel om de locatie en preventie van jeugdgeweld te voorspellen, door omgevingen te vinden die voldoen aan de gegeven kenmerken.

Vooruitgang in theorie

Terwijl Shaw en McKay de auteurs waren die de basis waren voor de ontwikkeling van de theorie van de sociale desorganisatie, hebben andere daaropvolgende auteurs op basis van hun onderzoek gewerkt om het concept uit te breiden.

In 1955 nam Robert Faris de principes van het concept over om ze verder te brengen. Door sociale desorganisatietheorie legde hij ook de opkomst van hoge zelfmoordcijfers, psychische aandoeningen en geweld tussen bendes uit. Volgens Faris verzwakt sociale desorganisatie de relaties die een samenleving vormen.

Het kan u van dienst zijn: de 10 meest voorkomende ritmische instrumenten

Robert Bursik steunde de theorie van Shaw en McKay en verklaarde dat een buurt dezelfde staat van desorganisatie kan blijven presenteren, hoewel de inwoners veranderen.

Dit concept was geïntroduceerd door dezelfde McKay en Shaw, maar had verschillende kritiek ontvangen. Bursik's studie bevestigde dit concept opnieuw.

In 1993 evalueerde Robert Sampson dat de grootste hoeveelheid misdaden in gemeenschappen van enkele economische middelen meestal worden gepleegd door groepen die rond de adolescentie zijn.

Het relateert de opkomst van deze trends met het gebrek aan sociale controle om te voorkomen dat jongeren groeien in omgevingen die gevoelig zijn voor geweld.

Vormen van sociale desorganisatie

De ineenstorting van gemeenschapscontroles

Wanneer een buurt de natuurlijke controle begint te verliezen die moet bestaan, zodat alles normaal werkt, beginnen mensen hun gedrag aan te passen om zich aan te passen aan de nieuwe omstandigheden. Dit creëert aandoening in deze kleine samenlevingen.

Ongecontroleerde immigratie

Immigranten, vooral illegaal, bereiken meestal weinig favoriete buurten om zich in eerste instantie te vestigen.

Op hun beurt kunnen immigranten die in deze buurten aankomen, een lage middelen en weinig onderwijs hebben, wat leidt tot het genereren van lokale problemen met bewoners.

Sociale factoren

Er zijn bepaalde sociale factoren die worden geïdentificeerd met desorganisatie. Onder deze zijn scheidingen, de geboorte van onwettige kinderen en een onevenredige hoeveelheid mannelijke bevolking in een buurt.

Buurt in het nadeel

Buurten die inwoners hebben met precaire leefomstandigheden leiden vaak tot de ontwikkeling van criminele waarden binnen deze substantie. Een lage economische toestand betekent meestal een hoge sociale aandoening.

Kan u dienen: vlag van het Verenigd Koninkrijk: geschiedenis en betekenis

Voorbeelden

De opkomst van lokale bendes in sociaal ongeorganiseerde buurten is een van de duidelijkste voorbeelden om de theorie uit te leggen.

De precaire levensomstandigheden genereren een culturele omgeving die zich leent voor de vorming van groepen met leden die elkaar ondersteunen.

Deze leden besteden hun tijd aan om misdaden te plegen en zich te ontwikkelen in een gevaarlijke omgeving. Op zijn beurt kan de traditie van het behoren tot een bende worden geërfd door andere toekomstige inwoners van het gebied, wat ook de stabiliteit in het misdaadpercentage verklaart, hoewel deze gebieden door verschillende mensen worden bewoond.

Een ander voorbeeld komt op grote schaal in de buurten met lage inkomens van de Verenigde Staten. Ouders in deze samenlevingen verlaten meestal hun zeer jonge kinderen.

Dit genereert een culturele neiging om misdaden te plegen om de nodige fondsen te verkrijgen die nodig zijn om het gezin te onderhouden.

Referenties

1. Overzicht van de wortels van jeugdgeweld: literatuurrecensies, r. Seepersad, 2016. Getrokken van kinderen.Gov.OP.AC
2. Sociale desorganisatie: betekenis, kenmerken en oorzaken, Shelly Shah, (n.D.)). Ontleend aan sociologiediscusie.com
3. Criminologie: theorie van de sociale desorganisatie uitgelegd, Mark Bond, 1 maart 2015. Genomen van LinkedIn.com
4. Sociale desorganisatietheorie, Wikipedia in het Engels, 8 januari 2018. Uit Wikipedia genomen.borg
5. Sociale desorganisatie, aan. Rengifo, 1 november 2017. Ontleend aan Oxfordbibliography.com