33 gedichten van de barokke korte auteurs

De Gedichten van de barok, Artistieke periode van de 16e en 17e eeuw, worden ze gekenmerkt door de excentrieke, buitensporige en extravagante stijl, ook luxueus, sierlijk en versierd. Een van de meest prominente vertegenwoordigers zijn Luis de Góngora, Francisco de Quevedo, Sor Juana Inés de la Cruz of Tirso de Molina.

De term "barokke beweging" wordt vaak gebruikt om te verwijzen naar uitgebreide poëtische stijlen, vooral gongorisme, die voortvloeit uit het werk van de Spaanse dichter Luis de Góngora, en marinisme, dat voortkomt uit het werk van de Italiaanse dichter Giambattista Marino. Het behandelt ook metafysische poëzie in Engeland en de scholastische poëzie van snijden in Rusland.

De voorlopers van deze proza ​​-stijl wilden lezers verrassen en hen hun composities bewonderen door het gebruik van retoriek en dubbele betekenis, dus soms waren ze moeilijk te begrijpen. Barokke proza ​​is vaak amorf en vol zware en didactische eruditie.

Barokke gedichtenlijst en zijn auteurs

Luis de Góngora: tot een roos

Francisco de Quevedo: Liefde definiëren

Sr. Juana Inés de la Cruz: Handing

Daniel Casper von Lohenstein: Tetis Song

Jean-Baptiste Poquelin (Molière): Gallant Stays

Marino Giambattista: Schidoni's Hand

Torquatto Tasso: ik heb het meest gehouden

Christian Hoffmann von Hofmannswaldau: Beschrijving van perfecte schoonheid

John Milton: Als ik denk hoe mijn licht is uitgeput

Andreas Gryphius: Tears of the Homeland

Molina Tirso: Love Triumph

Maak Plaza, geef toegang,
Love Triumphing Love
van een sterfelijke strijd
waarin hij winnaar is geweest.

Miguel de Cervantes: Amadía de Gaula aan Don Quijote de la Mancha

Jij, die het huilende leven stopte

Waar ik afwezig en minacht over had

De grote ribazo van de arme rots,

Van vrolijke tot verminderde boete,

Jij, die de ogen het drankje gaven

Van overvloedige drank, hoewel brak,

En het zilveren, tin en koper grootbrengen,

Hij gaf je het land op de grond het eten,

Leef zeker dat eeuwig,

Ondertussen, tenminste, in de vierde sfeer,

Zijn paarden waterden de blonde Apollo,

U zult duidelijk zijn over Valiente;

Je thuisland zal in de eerste plaats zijn;

Uw Sabi -auteur van de enkele wereld en alleen.

Lope de Vega: 'S Nachts

Emblecos fabrikantavond,
gek, fantasierijk, chimerista,
Welke tekenen waaraan je goede overwinningen in je bent,
de platte bergen en de droge zeeën;

Hollow Celebros -inwoner,
Mechanica, filosoof, alchemist,
Vil cover -Up, lince zonder weergave,
Verschrokken van die dezelfde echo's;

Schaduw, angst, kwaad wordt aan jou toegeschreven,
Zorgzaam, dichter, ziek, koud,
Handen van de dappere en voeten van de voortvluchtige.

Dat horloge of slaap, een half leven is van jou;
Ja velo, ik betaal je met de dag,
En als ik slaap, voel ik niet wat ik leef.

William Shakespeare: Charm Waste

Charme afval, waarom besteed je uit?
In jezelf je erfenis van schoonheid?
De natuur leent en geeft niet,
En gulle, leent aan gulle.

Dan, mooi, egoïstisch, waarom misbruikt
Wat werd aan u gegeven om te geven?
Hebzucht zonder winst, waarom gebruik je
Zo geweldig, als je leven bent, bereik je niet?

Wanneer u alleen met u ruilt,
Je stelt van jezelf teleur naar de liefste.
Als ze je beginnen te starten, welk evenwicht

Je kunt het toelaatbaar zijn?
Je ongebruikte schoonheid gaat naar het graf;
gebruikt, het zou uw executeur zijn geweest.

Pedro Calderón de la Barca: Life Is Dream, Day III, Scene XIX

(Segismundo)

Het is dan waar: we berispen
Deze felle toestand,
Deze woede, deze ambitie,
In het geval we ooit dromen.
En we zullen het doen, nou we zijn
in zo'n enkele wereld,
Dat leven is gewoon dromen;
En ervaring leert me,
Dat de man die leeft
Wat is, totdat je wakker wordt.

De koning die koning is, en leeft
Met deze bedrog verzenden,
regelen en regeren;
En dit applaus, dat ontvangt
In de wind schrijft het in de wind
En in as bekeert het
Dood (sterk ongeluk!):
Er zijn mensen die proberen te regeren
Zien wat er wakker moet worden
In de droom van de dood!

De rijke dromen in zijn rijkdom,
Die meer zorg biedt u;
De armen die lijden
zijn ellende en armoede;
Droom degene om te bemiddelen begint,
Degene die zich scherpt en van plan is,
Degene die dromen verergert en beledigt,
En in de wereld, tot slot,
Allemaal dromen wat ze zijn,
Hoewel niemand het begrijpt.

Ik droom dat ik hier ben,
Unches gevangenissen geladen;
En dat droomde ik in een andere staat
Ik zag het meer vleiend.
Wat is leven? Een razernij.
Wat is leven? Een illusie,
Een schaduw, een fictie,
En het grootste goed is klein;
dat al het leven droomt,
En dromen, dromen zijn.

Francisco de Quevedo: tot een neus

Eens op een man stak een neus,

een overtreffende neus,

A was een neus zeggen en schrijven,

Een zeer bebaarde zwaardvis.

Can You: Pastoral Novel: Kenmerken, vertegenwoordigers, werken

Een slechte zuigen gevoed,

Een doordachte Alkian,

een olifant op de rug,

Het was meer verteld ovidio nason.

Er werd een kombuis aanspoorde,

Een piramide van Egypte,

De twaalf neustammen waren.

Een heel oneindig,

Veel,

dat op het gezicht van Anás misdaad.

Lope de Vega: Wie weet niet van liefde

Die niet weet over liefde leeft tussen beesten;

Die niet goed heeft gewild, beesten zijn bang,

Of als hij de narcissus van een geliefde is,

Ophalen in het vleiende wateren.

Die in de bloemen van zijn eerste leeftijd

Hij weigert lief te hebben, is geen man die diamant is;

Dat kan niet degene zijn die onwetend is,

Noch zag zijn plagen noch vreesden zijn zien.

Oh natuurlijke liefde! Goed en slecht,

In goed en slecht, prijst je je en veroordelt je je,

En met leven en met de dood gelijk:

Je bent in een onderwerp, slecht en goed,

Of goed die van je houdt als cadeau,

En slecht wie van je houdt door gif.

Luis de Góngora: Canto naar Córdoba

Oh uitstekende muur, oh gekroonde torens

Eer, majesteitsplaat, van Gallardía!

Oh Great River, grote koning van Andalusië,

van nobel zand, omdat niet goud!

Oh vruchtbare flat, oh sierras verhoogd,

Dat bevoorrecht de lucht en Dora de dag!

Oh altijd glorieus thuisland,

beide voor veren voor zwaarden!

Als die ruïnes en bederf

Dat verrijkt Genil en Darro Bath

Je geheugen was niet mijn eten,

Mijn afwezige ogen verdienen nooit

Bekijk je muur, je torens en je rivier,

Je vlakte en bergen, oh thuisland, oh bloem uit Spanje!

Tirso de Molina: Niet in emmer, kinderliefde

Niet in emmer, kindliefde, ze schilderen je blind.

Nou, je effecten zijn ijdel blind:

Een handschoen die je aan een barbaarse schurk gaf,

En je laat me verbrand in vuur.

Om ogen te hebben, zou je het later weten

Ik ben zo'n soevereine goed waard,

Laat me die hand kussen,

Dat een boer won, dure game!

Het ontbreken van je zicht doet me pijn.

Liefde, dan ben je blind, trek je hunkeren naar;

Je zult mijn kwaad zien, mijn ongelukkige klimaat.

Vertel me die handschoen voor spojos,

dat de boer hem in weinig achting heeft;

Ik zal hem in de meisjes in mijn ogen houden.

Pedro Calderón de la Barca: Het grote theater van de wereld (Fragment)

KONING

Jij ook Baldonas

Mijn kracht, wat ga je vooraan?

Binnenkort van het geheugen

dat je mijn vazal was,

Misess bedelaar, debe?

ARM

Al je rol afgemaakt,

Nu in de kleedkamer

van het graf zijn we,

Wat je was kleine zaken.

RIJK

Hoe vergeet je dat

Gisteren heb je om aalmoes gevraagd?

ARM

Hoe vergeet je dat jij

Geef het me niet?

Loveliness

Negeer je

De schatting die je me verschuldigd bent

Maar rijk en mooier?

Discretie

Al in de kleedkamer

We zijn allemaal vergelijkbaar,

dat in een slechte lijkwade

Er is geen onderscheid van mensen.

RIJK

Ga je voor me,

schurk?

Labrador

Laat de gek

Ambities, die al dood zijn,

Van de zon die je was, ben je schaduw.

RIJK

Ik weet niet wat er opkomt

Nu de auteur zien.

ARM

Auteur van hemel en aarde,

Al uw bedrijf allemaal,

Wat maakte het menselijk leven

Die korte komedie,

tot het geweldige diner, dat jij

U hebt aangeboden, arriveert; Zij rennen

De gordijnen van uw solio

Die openhartige bladeren.

Marine Giambattist: omdat je bij je bent

Welke vijanden zullen nu zijn in koud marmer

Word niet plotseling,

Als ze kijken, Heer, op uw schild

Die trotse Gorgona zo wreed,

Met haar vreselijk

Vueltosijo de víboras

Ze veroorzaken smerig en vreselijke pracht?

Meer dan! Onder het wapenvoordeel

Zodra u het formidabele monster zoekt:

Omdat de authentieke kwallen jouw waarde is.

Bernardo de Balbuena: Lost Ando, ​​mevrouw, onder de mensen

Verloren Ando, ​​mevrouw, onder de mensen

Zonder jou, zonder mij, zonder, zonder God, levenloos te zijn:

Zonder jou omdat je niet wordt geserveerd,

Zonder mij omdat ik niet bij u aanwezig ben;

zonder te zijn omdat afwezig zijn

Er is niets dat ik niet afscheid neem;

Zonder God omdat mijn ziel tot God het vergeten is

om continu in u te overwegen;

levenloos omdat afwezig in zijn ziel

Niemand leeft, en als ik niet overleden ben

Het is in vertrouwen dat het wacht op je komst.

Oh mooie ogen, kostbaar licht en ziel,

Kijk nogmaals, je keert terug op het punt

Voor jou, voor mij, tot mijn wezen, mijn God, mijn leven!

Vicente Espinel: Octavas

Nieuwe Stranger Miracle Epics

Ze zijn geboren uit je waarde en schoonheid,

Sommigen attent op mijn ernstige schade,

Anderen tot een kort goed zo weinig moeilijk:

Van uw waarde is een teleurstelling,

dat de jouwe ongedaan maakt voor de Ventura,

Maar de zaaide en tedere zeug

Kan je van dienst zijn: literaliteit

belooft glorie in het midden van de hel.

Die schoonheid waar ik dol op ben, en voor wie ik leef

Dulc'sima -dame! In mij is het geluk,

dat tot het meest vreselijke kwaadaardige, ruwe, ongrijpbare

In een immense glorie bekeert het het.

Maar de ernst van het hooghartige gezicht,

En die strengheid gelijk aan die van de dood

Met alleen gedachte en geheugen

belooft de hel in het midden van deze glorie.

En deze angst die zo laf wordt geboren

van uw waarde en mijn wantrouwen

Vuur bevriest, wanneer in mij meer brandwonden,

En de vleugels kloppen hoop:

Meer je schoonheid komt door te pronken,

De angst gematigd, stel vertrouwen,

Moedig de ziel op, en met een eeuwige vreugde

belooft glorie in het midden van de hel.

Nou, Gallarda Ninfa Mía,

Verlies uw zwaartekracht van uw recht,

en de eeuwige strengheid, die in jou wordt opgevoed

Bevries de witte borst een tijdje:

dat hoewel het je taille heeft, en dapperheid

vol glorie de wereld, en tevreden,

Die strengheid, en merkbare zwaartekracht,

belooft de hel in het midden van deze glorie.

Ik draai mijn ogen om na te denken, en ik kijk

De harde strengheid waarmee u mij behandelt,

van angst beven, en zuchtte pijn

Het zien van de onredelijkheid waarmee je me vermoordt:

Soms ik ardo, soms ben ik met pensioen,

Maar al mijn pogingen verstoord,

dat ik niet weet wat ik niet weet in de interne borst

belooft glorie in het midden van de hel.

Ontken dat het uiterlijk van de Hidalgo

borst, die in mijn voordeel altijd wordt getoond,

Het heft me niet meer op dan je waard bent,

En tot nieuwe glorie traint de gedachte,

Ik kan nooit, als ik niet naar buiten kom;

Meer sinister fortuin,

dat het einde verhoogt, benadrukt Vitoria

belooft de hel in het midden van deze glorie.

Vicente Espinel: in april van mijn bloemrijke jaren

In de april van mijn bloemrijke jaren,

Toen de tedere hoop gaf

van de vrucht, die in mijn borst werd getest,

Om mijn goederen en mijn schade te zingen,

Dus menselijke soorten en vermomde doeken

Ik kreeg een idee aangeboden, dat vloog

Met mijn gelijke verlangen, maar zo veel was ik,

Ik kende mijn misleidingen van ver:

Omdat, hoewel ze in het begin waren

mijn pen en de concurrentiewaarde ervan

Elkaar dragen op hoge vlucht,

Een beetje tijd zag mijn zintuigen,

dat voor je enthousiasme, geen weerstand

Mijn pen, en viel op de grond.

Francois Malherbe: aan du terrier, gentilman van Aix-en-Provence, in de dood van zijn dochter

Uw pijn, du terrier, zal het eeuwig zijn,

En de trieste ideeën

Dat dicteert bij u de genegenheid van een vader

Ze zullen nooit een einde maken?

De ondergang van je dochter, die het graf heeft verlaagd

Voor gemeenschappelijke dood,

Zal het een tedal zijn dat uw verloren reden

van je voet is het niet oneens?

Ik weet over de charmes die hun jeugd illustreerden;

Geloof niet dat ik van plan ben,

Infausto du Terrier, verzacht je Congoja

Afgebeurde zijn helderheid.

Maar het was van deze wereld, dat voor de zeldzame schoonheid

Het wijst geen voordelen toe;

En Rosa, ze heeft geleefd wat rozen leven,

De tijd van een Alwood.

En zelfs natuurlijk, volgens uw gebeden,

die hij zou hebben bereikt

Met zilveren haar eindigen je carrière,

Zou er iets zijn veranderd?

Zelfs het betreden van de oude man in het hemelse herenhuis,

Was het verbeterd?

Zou hij niet hebben geleden aan het bestrijnsstof

en zie me uit het graf?

Baltasar Gracián: triest geen vriend

Het triest ding is geen vrienden hebben,

Maar droeviger zou geen vijanden moeten hebben,

Omdat wie vijanden niet hebben, een teken dat

Je hebt niet: noch talent om te schaduwen, noch waardeer je die bang zijn,

noch eer dat zij mompelen, of activa die hem begeren,

noch goed dat hem benijdt.

Baltasar Gracián: The Hero (Fragment)

Oh, dan, gekweekte man, vrijer van heroïschiteit! Let op de belangrijkste primor, herstelt de meest constante vaardigheid.

De grootheid kan niet worden gebaseerd op zonde, wat niets is, maar in God, wat alles is.

Als sterfelijke uitmuntendheid hebzucht is, is Eternal ambitie.

Een held van de wereld zijn, weinig of niets is; Het zijn uit de hemel is veel. Wiens grote monarch lof is, wees eer, wees glorie.

Miguel de Cervantes: Lof van de roos

Degene die in de tuin koos

Jasmine was niet discreet,

Geen perfecte geur

Als Jasmine verwelkt.

Maar de roos tot het einde,

Omdat zelfs zijn dood wordt geprezen,

Het heeft een zoeter en zachte geur,

De meeste geurgeur:

Dan is beter de roos

En Jasmine minder Süave.

Jij, wat roze en jasmijn je,

U kiest de korte pomp

Jasmijn, geurige sneeuw,

dat een Kéfiro -adem is;

Later meer weten

De zeer Lisonja mooi

Kan u van dienst zijn: CONSONANT ROTE: Concept, kenmerken, voorbeelden

van de roos, voorzichtig

Je zult het voorbereiden in je liefde;

Wat is Jasmine Little Flower,

veel geur de roos.

Tasso Torquato: Vergelijk je geliefde met de dageraad

Wanneer de dageraad naar buiten komt en zijn gezicht eruit ziet

in de golfspiegel; ik voel

De groene bladeren fluisteren tegen de wind;

Zoals in mijn borst zucht het hart.

Ik zoek ook naar mijn dageraad; En als het draait

Lieve blik, ik ben blij;

Ik zie de knopen die in de vlucht ben, ik ben traag

En dat zorgt ervoor dat goud niet langer bewondert.

Meer aan de nieuwe zon in de serene hemel

Morst niet zoveel brandend

De mooie jaloerse titonvriend.

Zoals glinsterend haar

dat orna en de sneeuwval aan de voorkant kronen

waarvan hij zijn borst stal zijn rust.

Gregorio de Matos Guerra: The Vices 

Ik ben degene die de afgelopen jaren

Ik zong met mijn vloeken Lyre

onhandigheid van Brazilië, ondeugden en misleidingen.

En goed dat ik zo lang afstamde,

Ik zing opnieuw met dezelfde lier,

Dezelfde andere materie.

En ik heb het gevoel dat het mij opblaast en inspireert

Talía, die een engel van mijn hoede is

Desque een febo stuurde me om me bij te wonen.

Een sonnet beveelt me ​​om een ​​verkrachting te maken

Een sonnet beveelt me ​​om een ​​verkrachting te maken,
dat ik in mijn leven mezelf in een aanscherping heb gezien;
Veertien verzen zeggen dat het sonnet is,
spot die de drie vooraan bespot.
Ik dacht dat ik geen medeklinker zou vinden
En ik zit midden in een ander kwartet,
Maar als ik mezelf zie in het eerste derde deel,
Er is niets in de kwartetten die me bang maken.
Voor het eerste derde deel ben ik binnen,
En het lijkt erop dat ik met de rechtervoet ben binnengekomen
Nou, ik geef dit vers.
Ik ben al in de tweede en ik vermoed nog steeds
Ik ga dertien verzen eindigen:
Account als ze veertien zijn en gemaakt zijn.

Auteur: Lope de Vega.

Ze rekenen op een wijze die op een dag: fragment van Het leven is droom

Ze vertellen dat op een dag
zo slecht en ellendig was,
dat werd alleen ondersteund
van sommige kruiden die nodig waren.
Zal er een ander zijn, onder elkaar,
armer en verdrietig dan ik?;
En toen het gezicht terugkeerde
vond het antwoord, zien
Dat was een andere wijs aan het nemen
de kruiden die hij gooide.

Klager van mijn fortuin
Ik leefde in deze wereld,
En toen ik onder mij zei:
Zal er iemand zijn
Geluk meer importuna?
Piadoso heeft me beantwoord.
Nou, terugkeren naar mijn zin,
Ik vind mijn zorgen,
Om ze vreugde te maken,
Je zou ze hebben opgepikt.

Auteur: Pedro Calderón de la Barca.

Het gezicht dat ik mijn overleden vrouw zag. Sonnet xxiii

Het gezicht dat ik mijn overleden vrouw zag,
Keer terug, zoals Alces, de dood,
waarmee Hercules mijn geluk verhoogde,
Lívida en gered van de put.

De mijne, onaangeroerd, schoon, spoelig,
Puur en gered door de wet die zo sterk is,
en nadenken over zijn prachtige inert lichaam
Zoals die in de lucht waarin het rust.

Wit voor mij kwam helemaal gekleed,
bedekte zijn gezicht en slaagde erin me te laten zien
dat in liefde en goedheid het scheen.

Hoeveel helderheid, weerspiegeling van uw leven!
Maar oh! dat leunde om me te knuffelen
En ik werd wakker en ik zag de dag terug.

Auteur: John Milton.

Barokke poëzie en zijn kenmerken

Barokke poëzie wordt gekenmerkt door:

• Het gebruik van complexe metaforen op basis van het conceptisme of het principe van vindingrijkheid, dat onverwachte combinaties van ideeën, afbeeldingen en verre representaties vereist. De metafoor die door barokke dichters wordt gebruikt, veracht de voor de hand liggende overeenkomsten.
• De interesse in religieuze en mystieke kwesties, proberen een spirituele betekenis te vinden voor de dagelijkse en fysieke wereld. De barokke dichters van de zeventiende eeuw zagen hun werk als een soort meditatie, het verzamelen van gedachten en gevoel in hun verzen. Sommige werken waren donkerder en zagen de wereld als een plaats van lijden en het verkennen van de spirituele kwelling.
• Het gebruik van satire om politici en aristocratie te bekritiseren. Barokke proza ​​daagt conventionele ideologieën uit en benadrukt de veranderende naturalisatie van de samenleving en de waarden ervan.
• Het gedurfde taalgebruik. Is niet bang voor taalkundige experimenten. Barokke poëzie staat bekend om zijn extravagantie en dramatische intensiteit. Het heeft een neiging tot duisternis en fragmentatie.

Andere rentegichten

Gedichten van de romantiek.

Avant -Garde gedichten.

Renaissance -gedichten.

Gedichten van futurisme.

Gedichten van het classicisme.

Gedichten van neoklassiek.

Gedichten van de barok.

Modernisme gedichten.

Gedichten van het dadaïsme.

Kubistische gedichten.

Referenties

1. Een woordenlijst van een dichter: barok en de gewone stijl van Edward Hirsch. Hersteld van: blog.BestAmericanPoetry.com.
2. Hersteld van: encyclopedia2.het gratis woordenboek.com.
3. Bloei, h. (2005). Dichters en gedichten. Baltimore, Chelsea House Publishers.
4. Gillespie, g. (1971). Duitse barokke poëzie. New York, Twayne Publishers Inc.
5. Hirsch, E. (2017). De woordenlijst van de essentiële dichter. New York, Houchton Mifflin Harcourt Publishing Company.
6. Rivieren, e. (1996). Renaissance en barokke poëzie van Spanje. Illinois, Waveland Press Inc.