20 gedichten voor leuke tieners (+12 jaar)

20 gedichten voor leuke tieners (+12 jaar)

Poëzie is een uitstekende manier om adolescenten de smaak voor te lezen of te schrijven inbrengen. Niet alleen dat, maar u kunt plezier hebben, aandacht, geheugen of begrijpend lezen.

Hier laten we u een lijst met Gedichten voor tieners van verschillende onderwerpen; Natuur, vriendschap, zon, maan, planeten, geluk en stations. Ze zijn kort en gemakkelijk te begrijpen.

Hoe deze gedichten te gebruiken? Bekijk de lijst en kies het onderwerp dat u het leukst vindt. Lees het dan langzaam. U kunt naar het volgende gedicht gaan als u de pagina wilt of opslaan voor de volgende sessie.

[TOC]

Natuurgedichten

Buiten, ik ben blij (Juan Ortiz)

Je

Buitenshuis, rustig spel,

Tussen vreugde,

Ik ga zo met mijn gelach

helemaal versieren.

Ik zie de stille vogels

Vliegen over de lucht,

Ik zie ze en glimlach, ik lieg niet,

Omdat ze me gemoedsrust brengen,

Ze zijn licht en waarheid

die de spijt van mij wakker maakt.

II

Buitenspel in vrede

Met de schildpad, het konijn,

Spel en de slechte I Alejo,

En de pijn gaat van mijn gezicht.

Daar draag ik een kostuum

van een wezen dat altijd vrolijk is

En dus ga ik naar de kribbe,

naar het park en de berg,

Op zoek naar fruit en stok

Om mijn december te verzoeten.

Als de zee me afscheid vertelt (Juan Ortiz)

Je

Als de zee me afscheid vertelt,

Ik weet niet wat van mij zal zijn,

Waar ga ik heen?, Het zal mijn einde zijn,

Omdat de wateren mijn liedje zijn.

Blauwe zee, gezegend voor God,

Kom niet weg, blijf altijd,

dat je warme kustgevoel

Mijn stappen, mijn gedachten,

Je bent achteruit naar lijden,

Oneindige bron die nooit liegt.

II

Als de zee me afscheid vertelt,

Ik zal vanaf die dag huilen,

Wat zal van mijn vreugde zijn?

Ik weet het niet, God weet het.

Ga niet, zee, mijnheer

van de wateren, de diepte,

U steunt deze wereld

Met uw vis duizend kleuren,

Met het zout van je snoepjes,

Liefde in golven, voel me klinkend.

De vogels van mijn stad (Juan Ortiz)

Je

De vogels van mijn mensen

Het zijn bladeren in de zon die dansen,

wonderen die vliegen, zingen,

Ze zijn vreugde die ik vier.

In hun vleugels dragen ze de lucht

waar ze aankomen,

Ze dragen de zon en sterren,

Het zijn tovenaars -eigenaren van de lucht,

Ik weet het omdat in je dans

Ze spraak wie ze ziet.

II

De vogels van mijn mensen lachen,

Hun trills verraden ze,

Ze zijn blij als kinderen passeren,

Als de oude man ze ziet en lacht.

Gelukkig, in stevige vlucht,

Ze reizen al mijn land,

Ze kijken naar dat er geen oorlog is,

Ze houden niet van kwaad,

Ze zijn pure goedheid,

Leuke liefde, welke tedere wolk.

De Calle Puppy (Juan Ortiz)

Je

De puppy van de straatsufre

Veel meer dan het huis,

De slechte wandeling zonder water of beker,

En zelfs geen dakomslagen.

Ja, het zit vol vuil,

Maar weinigen geven hem honing,

En als een kind wordt gebouwd,

Zijn vader gaat en hij berispt hem,

En zo goed dat het de prestatie was

om die puppy goed te doen.

II

De puppy zoekt liefde,

Een lieve, vriendelijke ziel

Geef je sappig eten,

Een beetje water en warmte.

De straatpuppy is bloem

Kan u van dienst zijn: auteurs van de gouden eeuw

Bleek in de woestijn,

Als u uw tuin kunt zaaien

Met goedheid en deugd

Je zult een enorm licht zijn

Dat doet degene die dood is nieuw leven ingeblazen.

Vriendschapsgedichten

Mijn beste vriend (Juan Ortiz)

Je

Mijn beste vriend is trouw,

Maakt er geen grapjes over, of vernedert me niet,

Hij lacht met me, geeft me de stoel,

en nodigt me brood uit met honing.

Ik weet dat ik hem kan vertrouwen

Elk geheim dat ik je vertel,

Weet hoe ik op mij moet rekenen,

Nou, daar gaat vriendschap over,

Onder ons is er loyaliteit,

Waar hij heen gaat, volg ik hem.

II

Mijn beste vriend is er,

Elke keer, elk moment,

Het is licht dat sprankelend

Als ik me hier alleen voel.

En deze genegenheid is zo,

een zon die overal schijnt,

en dat de gezichtskleur

Met glimlachen en vreugde,

Hoe verdrietig de wereld zou zijn

Zonder vriendschap en zijn vlag.

Vriendschap is een schat (Juan Ortiz)

Je

Vriendschap is een schat

dat een fee verborg in de zee,

En degene die het kan vinden

weet dat het meer is dan goud.

Met vriendschap het hartdecorum

van prachtige zilveren draden,

van dieprode robijnen,

van diamanten, fijne parels,

van blauwe vogels die trineren

Melodieën die me redden.

II

Vriendschap is meer waard dan de wereld

waar ze komt,

En hoewel ze op zoek is naar haar vermoeidheid,

Vind het in diepe vreugde.

De woede verandert zijn woede,

De gewelddadige wordt zachtmoedig,

En is dat de vriend een toevlucht is

Dat geeft licht aan ons leven

Daarom zorgt de wijzen voor hem,

Omdat ze het rusten.

Laten we voor vriendschap zorgen (Juan Ortiz)

Je

Laten we voor vriendschap zorgen,

Laten we de vriend waarderen,

Het wezen dat bij jou is

En zijn broederschap geeft je.

Goedheid neemt toe,

Het bestaan ​​wordt vol,

De vriend de ziel vol

van gesprekken en spellen,

Aan de ene kant blijft het ego,

En aan de andere kant gaan de straffen.

II

Laten we voor vriendschap zorgen,

dat het niet gemakkelijk is om het te krijgen,

Laten we het leren leven

Met respect en zonder kwaad.

Als je echt voorzichtig bent,

U zult genieten van uw hart,

Je zingt een liedje,

Je zult 's middags dansen,

Vrede zal niet te laat komen,

Je zult in zoon wonen.

Vriendschap is niet voor iedereen (Juan Ortiz)

Je

Vriendschap is niet voor iedereen,

Hoewel ze het wil,

Maar er zijn mensen die komen en pijn doen

en zinkt tussen het slib.

Als tijd zijn ze niet de manieren,

Dus je moet niet handelen,

Maar sommigen doen het verkeerd

het goed gedaan vuil maken,

en transformeren in afval

Waar ze van moeten houden.

II

Wees niet uw wezens

die mishandeling van genegenheid,

Zorg altijd voor, als een kind,

De vriendschap van degenen die dat willen.

En als je je ooit voelt

dat de prachtige band beschadigd is,

Ga het een dikke knuffel geven

Aan je vriend, zonder vragen,

Al het al heel goed samen

De broederschap, arm met een arm.

Gedichten van de zon en de maan

La Luna, Luna (Juan Ortiz)

Je

De maan, maan schuilt de kat,

Kijk naar iedereen uit zijn hemel,

Het is een traan die niet op de grond valt,

Het is een mooi en ronde gerecht.

Ik heb haar een tijdje gezien,

Ik bewonder de langzame en zekere stap,

Struikel geen muur,

Niet met de wolken die er doorheen gaan,

Onder hun licht kus de vogels kus

In de magische en pure ruimte.

Kan je van dienst zijn: literaire commentaar

II

De maan, Luna draait ons om,

dag na dag, zonder pauze,

De hond weet het, de gans weet het,

En de visser in zijn schip los.

De maan is altijd opgelost

Om ons uw zilveren licht te brengen

Over het huis, op het blik,

Er wordt niets gered van je trouwe glans,

De haan is blij en de cricket zingt

En in haar nostalgie de grootmoeder in Bata.

De zon, Solcito (Juan Ortiz)

Je

De zon, Solcito, weet wat er schijnt,

weet dat het de hele wereld verlicht,

dat zijn gids, stevig licht, aan de arriero

en naar de sardines naar de kust.

Van de valleien, van de villa's

Mannen tillen hun ogen op,

Ze komen van hun woede af

en geef gelukkig het welkom

De nieuwe dag die een prettig leven is,

luchtreiniger.

II

The Sun, Solcito is een kind dat speelt

Over de wolken van de blauwe lucht,

Je weet niets van koud ijs,

Het is gloed dat wateren.

'S Ochtends ontkent niemand

Zijn gigantische kracht,

Licht in de zee als verlichting in de rivier,

Ga naar het trieste, over het vrolijke,

Het bereikt zelfs de haas,

En voor mij dat het zien van hem een ​​gelukkige glimlach.

De planeten (Juan Ortiz)

Je

Ze gaan waar de zon heen gaat,

busje, ze draaien, keren terug in ruil daarvoor,

En in zijn dans geven ze niet uit,

Ik denk dat het magie is in een smelten.

Elk heeft een rol,

Een ruimte in de ruimte,

Saturnus loopt altijd,

Jupiter rent in angst,

De aarde, zoals Ave naar de Neido,

Niets achter,

Mercurius draait zich om,

Net als Mars, de gevreesde God.

II

De planeten zijn reuzen,

Ze zijn broers onder sterren,

Van, loop naast hen,

Harmonieuze commandanten.

Vanaf hier zijn ze ver weg,

Uranus, Venus, Neptunus,

Ik ontsnap er niet aan,

De anderen hebben ze al genoemd,

De maan drinkt thee,

Ik ken ze al één voor één.

Het zonnestelsel (Juan Ortiz)

Je

Het zonnestelsel is

Het huis van ons huis,

Daarin begeleidt de aarde

Met de rest, maand na maand.

Elke planeet is dan,

Onderwerp in de ruimte

Met kracht van de grote ster,

Dat is niemand minder dan de Sun King,

Wie geeft ons warmte,

Trace's Shine Footprint.

II

Hier lopen, draaien en tournee,

na de passage de wetten,

zwaartekracht, baan, koningen

die het leven toestaan.

Af en toe

het pad dat wat volgt

van de planeten, maar geen

Het ontsnapt aan harmonie

waarin God op een dag schiep

Dit geschikte universum.

Gelukgedichten

Geluk is er (Juan Ortiz)

Je

Geluk is er,

In de binnenplaats

In het kind dat lacht en passeert

In de grootmoeder die van je houdt.

Ligt op tafel, het dak, hier,

Cerquita van het gewone,

En als je het nog niet ziet,

Dan ben je onzorgvuldig,

Ga terug naar het centrum, laat het opzij

Wat voorkomt dat u "jij" bent.

II

Adem diep in de ochtend,

'S middags en' s nachts,

Wandelen of in de auto,

Doe het goed, zoals de kikker.

Die het begrijpen, wint altijd,

Nou, begrijp dat in de essentie

Alles wordt gevonden: zelfgenoegzaamheid,

Vrede, liefde, eenvoudige kalmte,

Er is geen plaats voor het ego,

Kan je van dienst zijn: genres van romantiek en de kenmerken ervan

Er is een kwaad afwezigheid.

Wees gelukkig, wat er ook gebeurt (Juan Ortiz)

Je

Wees blij, hoe dan ook,

Glimlach nu terwijl je werkt,

Verheug je als je omhoog gaat, als je naar beneden gaat,

of als je thee drinkt.

Ga niet naar later

De glimlach die je vandaag kunt,

Dus je bent tussen muren,

Doe het nu, voor jezelf,

Het is een daad van optimisme,

Een lied omdat je gebeurt.

II

Wees gelukkig, het maakt niet uit wanneer,

Nou, we gaan zonder het te weten,

"Ik ben blij dat ik alleen maar",

Kijk in de zon, zeg zingen.

Je kunt het bidden,

God bedanken voor het zijn,

Omdat je bent geboren en je kunt zien,

Dit is je moment van vreugde,

Vertel het jezelf vandaag, geef jezelf deze dag,

Je verdient het, honderd procent.

Gelukkig is degene die nog steeds staat (Juan Ortiz)

Je

Gelukkig is wie er nog staat

Na op de grond gevallen te zijn,

Degene die gewoon wilde

Herstellen van struikelen.

Blij omdat het onder velen het was

De Brave koos ervoor om door te gaan,

Sta op, sterk en stroom

Met de rivier van het leven

ongeacht de grote wond,

Hij gaf waarde toen hij bestond.

II

Gelukkig is wie lacht in de schaduw,

Hoewel de wereld breekt,

En gelukkig blijft

Omdat de simpele hem nog steeds verbaast.

Blij omdat alles noemt

Met een goed humeur, oprecht,

Omdat hij niet bij Buts heeft gezet,

het gaat eerder door en werkt hard,

Er wordt geen muur gezien,

En hij is niet bang voor de felste zee.

Geluk, ga niet (Juan Ortiz)

Je

Geluk, blijf thuis,

Ga niet van mij, ik vraag het je,

dat, hoewel ik soms verwaarlozen,

Ik waardeer je, warm gegrild.

Blijf hier, tussen de bekers

Koffie met familieleden,

In de kamer, de altaren,

Tussen vrienden, mijn klachten,

Zet de afwezigheid heel ver,

Laat de hard goed zijn.

II

Geluk, ga niet,

dat bestaan ​​is erg kort,

Presenteer jezelf bij elke ervaring,

Laat me waarde hechten aan wat je mond houdt.

In bessenbomen

Van de voorkant van mijn huis

Ik wil je hebben wat poëzie

De hoeken versieren,

overstromen op de balkons,

Alles vullen met vreugde.

Gedichten op stations

Lente (juan ortiz)

Je

De lente komt om bloemen te geven,

Om de aarde met fruit te vullen

De Sierra is overstroomd in greens,

in rood en andere kleuren.

II

Spring bakken de kou,

De benodigde hitte brengt ons,

maakt dagelijks werk levensvatbaar,

De frisheid van de rivier keert ons terug.

Zomer (Juan Ortiz)

Je

De zomer komt om ons te geven

De verdiende vakantie,

De zon is gekoppeld aan liedjes

Tussen vrienden om zich te verheugen.

II

De zomer is playa azul y brisa,

Het is een ontsnapping naar de routine,

is om het dagelijkse werk te verlaten,

Tussen plezier en gelach.

Herfst (Juan Ortiz)

Je

De herfst kondigt de aankomst aan

Winter en zijn Congoja,

Het doet het wanneer de bladeren kloppen

Help door feeën.

II

Koude klap uit het noorden,

Coats worden al opgemerkt,

Bij mensen, vrienden,

Voor een beter confort.

Winter (Juan Ortiz)

Je

De winter is om elkaar te ontmoeten

Als gezin, in het huis,

Nou, het is koud, dat alles veegt,

waarschuwt ons dat we voor ons moeten zorgen.

II

Zonder bladeren is de kersenboom,

De uvero en ook de dennen,

De grote en fijne boom

Alles geven aan de koude kus.

Thema's van belangstelling

Literaire calaveritas voor kinderen en leraren.

Gedichten voor kinderen.